[column] LS Middenvelders

In het voetbal is de middenvelder de spil van het spel. De middenvelder heeft een belangrijke centrale positie op het veld. Hij of zij moet beschikken over een goed speloverzicht, ervoor zorgen dat de aanvallers openingen krijgen om te kunnen scoren en de gaten voor de verdediging zoveel mogelijk afdichten.

Middenvelders lopen zich de benen uit de kont, harde werkers die het meeste aantal kilometers per wedstrijd maken.

In ieder geval volgens de Voetbalbijbel. Ons eigen NEC heeft die dit weekend weer teruggevonden. Of was het puur geluk? Het kan in ieder geval geen kwaad als de spelers in de vele verloren uurtjes de voetbalbijbel van grootmeester Johan Cruijff als verplichte kost door zouden moeten lezen. Moeten ze wel kúnnen lezen, ook nog eens in het Nederlands en bovendien het typische Cruijffiaans begrijpen.

Op de Grote Wedstijd op woensdag 22 november draait ook alles om het middenveld. Dan gaat Nederland naar de stembus en is de grote vraag welke club de meeste middenvelders achter zich krijgt. Middenvelders, die overgrote groep modale Nederlanders, harde werkers, de kurk waarop Nederland drijft.

De strijd om de stem van de modale Nederlander, de middenklasse, brandt in alle hevigheid los. Logisch, want de middenklasse is de  grootste groep en daar valt voor de overheid het meeste te halen. Dat is de groep mensen die braaf loon- en inkomstenbelasting betaalt en weliswaar mokkend alle prijsstijgingen in de supermarkt accepteert zonder in opstand te komen. Ze leggen de minste claims op uitkeringen, subsidies en toeslagen. Dat is hun eer te na. Ze ventileren hun boosheid alleen in eigen kring en roepen die niet luidkeels van alle daken; doe maar gewoon dan doe je gek genoeg! Demonstreren zit niet zo in hun bloed. Ze vertrouwen op een eerlijk betrouwbaar bestuur.

De vraag is of die zwijgende meerderheid onverschillig blijft zwijgen. Ik denk het eerlijk gezegd niet, want zo eerlijk en betrouwbaar is die overheid al lang niet meer. De kosten voor levensonderhoud blijven stijgen. Steeds meer mensen uit de middengroepen zijn aangewezen op de voedselbank en hun kinderen groeien in armoede op. Ondertussen harken grote bedrijven megawinsten binnen. In de grote steden beheersen criminelen steeds vaker het straatbeeld.

De waslijst van politieke en bestuurlijke blunders wordt alsmaar langer.
Geen wonder dat er dagelijks meer politici zijn die zich hals over kop uit de voeten maken en niet meer mee willen doen. Zeker niet meer bij hun eigen oude vertrouwde partij. De komende verkiezingen ademen ook een beetje de geest van bijltjesdag.

Volgens de peilingen leidt dit niet tot een massale vlucht van de middengroepen naar de linker- en rechterflank. Bij de rechtse partijtjes vechten ze elkaar de tent uit. De middenklasse heeft sowieso niet zoveel op met al die onruststokers. De PVV van Wilders is ook niet zo in trek. Een hek om Nederland zetten en niemand meer binnenlaten lost de problemen voor de toekomst echt niet op. Waar komen nu al de meeste bouwvakkers vandaan? Wie wast over een jaar of tien Wilders kont? Is hij dan niet blij als hij alleen nog maar een verzorgster mét een hoofddoekje kan vinden? Bovendien is de club van Wilders geen echte partij waarvan je lid kunt worden. Uiteindelijk bepaalt de grote leider alles helemaal alleen.

De kleine linkse getuigenispartijtjes vinden van zichzelf dat ze de enige zijn die de ultieme waarheid in pacht hebben en weigeren zich aan te sluiten bij een verenigd links front onder leiding van Frans Timmermans. Zij willen liever hun eigen achterhoede-wedstrijdje blijven spelen.

De Grote Wedstrijd wordt deze keer uitgevochten op het politieke middenveld, met nieuwe spelers. De BBB zal hoge ogen gooien, maar vooral Pieter Omtzigt wordt op voorhand tot de nieuwe Maradona gekroond met 31 zetels in de peilingen.

Als er al een politicus is waarin de kiezers vertrouwen hebben, dan is het wel Pieter Omtzigt. Als een terriër beet hij zich vast in de toeslagenaffaire en legde de zere vinger op partijpolitieke spelletjes, niet nagekomen beloften en bestuurlijke wantoestanden. Triest, want hij heeft alleen dat gedaan wat elke volksvertegenwoordiger eigenlijk zou moeten doen.

Triest, dat half Nederland alleen daarom al op Omtzigt stemt, zonder te weten wat hij nou echt wil. Het verkiezingsprogramma en zijn kandidaten voor zijn Nieuw Sociaal Contract zijn nog niet bekend. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.

De toekomstvisie van de nieuwe partij ligt er wel al in een document van maar liefst 40 pagina`s. Hebt u dat al doorgelezen? Moet u echt doen. Al vraag ik mij af of u de inhoud als modale middenvelder wel helemaal snapt. Een grondige kennis van filosofie, staatskundige vraagstukken en vaderlandse geschiedenis is echt wel vereist.

Er zitten goede ideeën voor bestuurlijke vernieuwing in. Maar ook heel veel oude wijn in nieuwe zakken. Het ouderwetse gezin, verenigingen,  coöperatieve verenigingen en gemeenschapszin zijn wel heel erg belangrijk. Kortom: CDA 2.0 met een hoog KVP - Katholieke Volks Partij - gehalte. De lijst van zijn NSC zal naar verwachting ook vooral bestaan uit oud-CDA`ers. Dus ook nog eens oude wijn van oude zakken.

Helaas kunnen ze niet allemaal met Hoekstra mee naar Brussel.
Gelukkig ligt er een hele toekomst voor ze open in het CDA-bestuur in Nijmegen.

Carolus

Meer columns lezen van Carolus? Lees hier de voorgaande column.

---

Dit bericht delen: