[column] LS Niet helemaal zuiver

Later die middag raakte ik op een terras toevallig in gesprek met een lid van de PvdA. Zo`n echte, eentje van de oude stempel van het gestaalde kader en al tientallen jaren trouw lid. We hadden het over de formatie van een nieuw college. De man had geen goed woord over voor de machtspolitiek van de Stadspartij, die in zijn ogen verantwoordelijk was voor het mislukken van een nieuw stadsbestuur. Hij vond dat deze club door haar verkiezingswinst te veel noten op de zang had gekregen en arrogant, omdat ze niet samen wilde werken met zijn eigen club.

Ik herinnerde hem aan de tijd dat de PvdA op de verkiezingsavonden audiëntie hield in de Tempelier en daar de coaltieonderhandelingen voerde. Meestal schoof alleen het CDA aan. De rest kwam er sowieso niet aan te pas. Binnen een half uur en enkele pilsjes aan de bar was de boel beklonken en werden de afspraken vastgelegd op een bierviltje. Over arrogantie en machtspolitiek gesproken! Maar dat was vroeger toen deze twee partijen samen een flinke meerderheid hadden in de gemeenteraad. En dan kún je machtspolitiek bedrijven en die is per definitie nooit helemaal zuiver. Het vastklampen aan de macht wordt dan meestal belangrijker dan de belangen van de burger en leidt tot arrogantie en plucheplakkerij.

En laten we eerlijk zijn: dat machtsspelletje heeft GroenLinks heel goed van de ooit zo machtige PvdA en het CDA afgekeken. Beide laatste partijen zijn in Nijmegen gekrompen tot politieke dwergen. Ze zijn alleen nog maar goed om voor een meerderheid in de gemeenteraad te zorgen.

GroenLinks heeft samen met de Stadspartij en D66 een meerderheid van 22 van de 39 zetels in de raad. Goed voor een breed gedragen meerderheid van de Nijmeegse bevolking, dus voor breed gedragen besluiten. Maar de inmiddels doodgeknuffelde PvdA moet en zal erbij komen van GroenLinks. Natuurlijk, want stel je eens voor dat de Stadspartij en D66 samen dwars zouden gaan liggen. Dan ontstaan er binnen de kortste keren rafelrandjes aan het groene pluche.

De stadspartij voelde er niets voor en trok de stekker uit de onderhandelingen. Tenminste voorlopig, want de bal ligt nu bij D66. Al voor de verkiezingen bazuinde D66 rond dat ze niet meer met alleen linkse partijen wilde samenwerken. Nu GroenLinks verder wil met D66, de PvdA en de Partij voor de Dieren is het de vraag hoe zuiver de koffie van D66 na de verkiezingen nog is.

Die betrouwbaarheid kreeg al een grote deuk toen aan het licht kwam dat vlak voor de verkiezingen een rapport over grensoverschrijdend gedrag van een prominent partijlid geheim was gehouden. Als dat Kaags nieuwe bestuurscultuur is, vrees ik voor haar politieke toekomst. Zei ze niet eerder `leiderschap is voor mij het tegenovergestelde van regelen en ritselen` en over de motie van afkeuring die zij vorig jaar tegen Rutte indiende `ik zou er mijn consequenties aan verbinden`. Vrijdag wordt duidelijk of zij echt zuiver op de graat is en vrijwillig opstapt.

Nadat moeder overste van de PvdA, Lillianne Ploumen, vorige week de handdoek in de ring gooide, oogstte zij lof en kritiek. Lof omdat zij toegaf zich niet geschikt te vinden als fractievoorzitter en partijleider, kritiek omdat zij het toch al zinkende schip in de steek liet. Net zoals bij haar voorgangers dreigde een situatie te ontstaan dat haar partijgenoten haar nek op het hakblok zouden leggen. Bij de rooie rakkers gebeurt dat om de haverklap; het is nooit goed genoeg. Op een terrasje op haar Maastrichtse Vrijthof is Ploumens kans op een lange zonnige toekomst ineens veel groter. Misschien kan Kaag aanschuiven, maar of het er dan gezelliger op wordt….

Bij de PvdA is de hoop op wederopstanding gevestigd op de wederkomst van een verlosser als Frans Timmermans of Ahmed Aboutaleb. Maar net zoals christenen al tevergeefs eeuwenlang wachten op de wederkomst van de heer, net zo lang zullen de sociaaldemocraten moeten wachten op de komst van zo`n leider met visie. Zoveel tijd hebben zij niet, want zowel Aboutaleb en Timmermans hebben de PvdA al lang niet meer nodig om hun verhaal heel breed uit te kunnen dragen.

Jammer eigenlijk, want heel Nederland zit te wachten op integere leiders met visie en een duidelijke boodschap, liefst met een gezonde dosis humor, die grote groepen mensen weten te inspireren. Kunt u ze noemen? Ik niet. Jawel, zelfbenoemde goeroes en politieke heelmeesters zijn er genoeg, maar hun houdbaarheidsdatum is meestal slechts van korte duur. Ik hoef u niet uit te leggen welke wonden zij achterlaten.

Carolus

Meer columns lezen van Carolus? Lees hier de voorgaande column.

---

Dit bericht delen: