Dit is Nijmegen

Karel Hermsen
16 februari 2020
Een fotorubriek over mensen die samen wonen, werken en ontspannen.
Het is een gezellige boel in de voormalige keuken van het oude Sonnehaertgebouw aan de rand van het Waterkwartier. Anneke Schiebergen, Truus Wolf, Bep Schievers en Kim Koppers van carnavalsvereniging De Waoterjokers knippen, naaien en knutselen ijverig aan de kostuums waarmee 10 leden van deze carnavalsvereniging zullen deelnemen aan de Nijmeegse carnavalsoptocht.

'We doen dit jaar mee met een loopgroep', vertelt een enthousiaste Kim. 'Dit jaar geen grote wagen, omdat er geen bouwloods meer is. We zijn er al in september mee begonnen en toen kwam het bericht dat er helemaal geen optocht zou zijn. Toen toch weer wel en nou moeten we flink aanpoten om alles op tijd af te krijgen. Daarmee zijn we nou elke dinsdagavond en alle zaterdagen bezig.'

'Alles' is in dit geval 10 kostuums voor kwallen. Want dat wordt hun motto: 'De kwal is op weg naar het Knotsenburgse bal'. In een hoekje staat een rijdend aquarium te wachten op de final touch. Op de tafel liggen meters stof in allerlei felle kleuren. Grote rollen tule staan in een hoek klaar om verknipt te worden. Aan een draad aan de muur hangen kronkelende slierten gekleurde repen stof als brede stroken confetti te wachten op verdere verwerking.

'Kijk', zegt Anneke, 'dat zijn de 360 tentakels. Die komen dan over een soort jurkjes van tule.' 'En dit moeten de koppen worden', vult Kim aan, druk knippend in een weerbarstige rol kippengaas. 'Een gezicht van papier-maché erover, een pruik erop en klaar is Kees.' Het worden in ieder geval geen glibberende gifgroene kwallen, maar veel meer onschuldige exotische beestjes die het ook goed zouden doen tijdens carnaval in Rio.

De dames hebben er zichtbaar lol in. Bep: 'We hebben al veel plezier bij de voorbereiding. We zitten niet voor niks bij de Waterjokers. Die brengen voor jong en oud veel gezelligheid in de wijk en in de stad. De vereniging betaalt de onkosten maar als we hier en daar wat te kort komen, betalen we dat uit eigen portemonnee.'

'Klopt', vervolgt Kim, 'je moet er wat voor over hebben. Het is trouwens jammer dat we hier per 1 april al weer uit moeten. Dan hebben we nog een beetje opslagruimte in de kelder, maar dat is niet genoeg.'

Gelijk heeft ze. Het gehele, toch niet kleine, keukencomplex is tot in alle hoeken en gaten volgestouwd met podiumstukken, versiering en gereedschap. Een metershoge Ridder van Knotsenburg droomt in een oude voorraadkast stilletjes voor zich uit en denkt aan mooiere tijden. Maar midden in het midden van de ruimte belooft een stralende, knalrode vuurtoren heel optimistisch toch een behouden vaart en lijkt knipogend de weg aan te geven tussen de kliffen en woelige baren van het Knotsenburgse carnaval.

'Gaan jullie nog carnaval vieren?' vraagt Truus. 'Je kunt zo meedoen!' En dat klinkt heel aanstekelijk!

Klik hier om de voorgaande rubriek te bekijken.

 


Dit bericht delen:

Advertenties