[Column] LS 'Nijmegen blijft nog eventjes Havanna aan de Waal'
GroenLinks-PvdA kreeg bij de Tweede Kamerverkiezingen een behoorlijke veeg uit de pan en daalde van 25 naar 20 zetels. Frans Timmermans voelde zich verantwoordelijk en bedankte als partijleider. Jesse Klaver volgt hem op. In Nijmegen bleef GroenLinks-PvdA de grootste op de voet gevolgd door D66. De vraag is of dit zo blijft, want de partijen beginnen zich langzamerhand warm te lopen voor de gemeenteraadsverkiezingen op 18 maart. Blijft het Havanna aan de Waal of wordt het weer de oude Keizerstad?
Hoe zit het ook alweer met onze gemeenteraad? Van de 39 zetels bezet GroenLinks er 8, Stadspartij Nijmegen heeft er nu ook 8, D66 6, PvdA 4, Partij voor de Dieren, SP en VVD ieder 3, het CDA 2, ODV en Lijst De Vries-Kraaijveld ieder 1.
GroenLinks, D66 en Stadspartij Nijmegen vormen de coalitie, het dagelijks bestuur, zeg maar de stadsregering en leveren elk 2 wethouders. De rest is een uiterst versnipperde en verdeelde oppositie. Hubert Bruls is als burgemeester de onafhankelijke voorzitter van de gemeenteraad, met als belangrijkste eigen taak het handhaven van de veiligheid. Gelukkig maar!
In het coalitieakkoord uit 2022 nemen onderwerpen als ‘in gesprek met de stad, klimaat, groen, diversiteit, energie en warmtetransitie, mobiliteit en bereikbaarheid, cultuur en erfgoed en zorg en welzijn’ een belangrijke plaats in. Het hoofdstuk ‘veiligheid’ ontbreekt volledig en is weggemoffeld in de andere onderwerpen.
In de afgelopen vier jaren hebben vooral Groen Links en D66 hun groene stempel op het beleid gedrukt. Nijmegen werd fietsstad, de auto werd verbannen en de keurig onderhouden kleurrijke hofjes met parkeerplekjes voor de bewoners van de benedenstad moesten verdwijnen. Het ‘gemeentelijk groen’ wordt vervolgens slecht onderhouden en het onkruid groeit de bewoners in heel wat wijken boven het hoofd. In Brakkenstein wilden de inwoners een aangepast parkeerbeleid met `blauwe zones`. Verworpen door het college. Vult u het lijstje verder zelf maar aan.
‘Het gesprek met de stad’ resulteerde maar al te vaak tot mooi verwoordde maar dogmatisch geïnspireerde groene, betuttelende decreten vanuit het stadhuis. Voor velen een stadsbestuur dat niet echt luistert. De `stad als gesprekspartner’ werd vooral gereduceerd tot de eigen aanhang. De ondernemers uit het centrum horen daar klaarblijkelijk niet bij. Als zogenaamde `serieuze gesprekspartners’ vangen ze telkens bot. Ze klagen terecht over een onwerkbaar zero-emissie beleid, onveiligheid, overlast van junkies en daklozen, rotzooi voor de deur, onbereikbaarheid en veel te weinig parkeerplekken. De verloedering van hele wijken in Dukenburg en Lindenholt wordt van dag tot dag erger.
En dan hebben we als coalitiepartner ook nog Stadspartij Nijmegen. Groot geworden door ontevreden sprinkhaantjes uit het CDA en D66, werd deze partij de veilige thuishaven voor ontevreden burgers die `Havanna aan de Waal` meer dan zat waren. De Stadspartij profileert zich zelf als ‘een partij die niet blijft hangen in linkse of rechtse ideologieën, die staat voor doorpakken en 100% focus op wat Nijmegen nodig heeft. Stadspartij Nijmegen is een pragmatische 'mit de fuutjes op de straot' partij met lef. Een partij voor en door Nijmegenaren.’
Tot 2022 voerde ze geducht oppositie, met als gevolg dat ze bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen op de tweede plaats eindigde. Dat kwam ook omdat de twee grootste middenpartijen CDA en PvdA - die sinds het einde van de oorlog jarenlang de stadse touwtjes stevig in handen hadden - al behoorlijk verschrompeld waren.
Bij de coalitievorming konden de winnende partijen Groen Links en D66 voor het verkrijgen van een meerderheid niet om de Stadspartij heen. Groen Links wilde nog de PvdA in de coalitie halen, maar dat werd door de Stadspartij en D66 tegengehouden. De Stadspartij haalde er de afgelopen vier jaar slechts hier en daar nog enkele al te scherpe linkse kantjes vanaf, maar van het heilige oppositievuur bleef weinig over. Het werd een `pluchepartij` die maar al te vaak tekent bij het groene kruisje en door zeer velen al lang niet meer gezien wordt als een partij met lef van en voor de Nijmegenaren.
De enige echte oppositiepartij is nu de VVD, die er in slaagde dat de Oranjesingel niet werd ingeklonken tot een tweebaanse dorpsstraat. Zij wil ook niet dat het Keizer Karelplein transformeert tot een nostalgisch 19e eeuws stadsplein. Deze voornemens zullen volgens de liberalen leiden tot een gigantisch verkeersinfarct. Deze partij heeft niks tegen vergroening, fietsers en voetgangers maar geeft wel realistisch aan dat het overgrote deel van de Nijmegenaren is aangewezen op de auto om überhaupt op het werk te kunnen komen. De VVD is meer dan alleen een vroemvroem partij en is `zunig’ op de centen. Elke Euro die je uitgeeft moet ook eerst verdiend worden. Belastinggeld is gemeenschapsgeld en niet bedoeld voor de financiering van linkse partijprogramma`s.
Ondanks de tegenvallende verkiezingsuitslag fuseren op 21 juni GroenLinks en PvdA landelijk tot één gezamelijke nieuwe linkse partij. In veel plaatsen komen zij bij de gemeenteraadsverkiezingen met een gemeenschappelijke lijst.
Maar niet in Nijmegen! Dat hielden vooral GroenLinkse kopstukken tegen. Voorop fractievoorzitter Quirijn Lokker en wethouder Noël Vergunst die landelijk via de site `Action Network` alle GroenLinksers in Nederland al opriepen tegen de fusie te stemmen. `We verliezen ons verhaal als we fuseren`. Kortom: de Groenlinkse activistische getuigenispartij gaat niet samen met de compromisbereide meer gematigde bestuurders uit de PvdA. De oude PvdA streefde via democratisch overleg al polderend naar sociale gelijkheid, betere arbeidsomstandigheden en jawel óók naar een beter, gezonder en groener milieu zonder dat de economie naar de knoppen gaat.
In Nijmegen komt er dus uit tactische overwegingen geen gemeenschappelijke lijst. Slim, elk van de twee partijen heeft haar eigen achterban. Zoals ik al vaker gezegd heb: Hatert en Nijmegen Oost passen niet bij elkaar. Geen huwelijk dus maar wel een samenlevingscontract: elk een eigen lijst en ze nemen slechts sámen deel aan een nieuwe coaltie of gaan sámen de oppositie in. Als voordeurdelers hebben ze al een gezamenlijk rood-groen ‘meetingpoint’ op Burchtstraat 31, schuin tegenover het stadhuis zodat ze van daar uit de boel goed in de gaten kunnen houden!
Op plaats vier van de PvdA kandidatenlijst staat de uit Wijchen overgewaaide nieuwkomer Floris Burgers. Floris kent Nijmegen van haver tot gort. Hij was leerling op de SSgN, zat op de jeugdopleiding van NEC en speelde zich als verdienstelijk middenvelder en spelverdeler menigmaal in de kijker. Na zijn actieve voetbalcarrière bij meerdere clubs koos hij voor de wetenschap als onderwijsantropoloog. Niet alleen van achter de boeken maar ook met beide poten aan de grond in het armoedige Oeganda. Politiek gezien is hij een slimme, goedgebekte sociaal democraat in hart en nieren met een prima verhaal. Hij komt op voor de `onmisbaren` in de samenleving, de mensen die Nederland elke dag draaiend houden. In VVD terminologie ‘de hardwerkende Nederlanders’. Én hij heeft humor, iets wat in de linkse kerk nog wel eens ontbreekt. Ik gun hem een hogere plaats op de lijst. Hij is een goeie voor de PvdA.
Helaas betekent een stem op Floris dat via dat samenlevingscontract ook het linksactivistische Groen Links sterker staat. En dan blijft onze oude Keizerstad toch nog even Havanna aan de Waal of zoals je ook steeds vaker hoort: Moskou aan de Waal met ons stadhuis als Kremlin aan de Burchtstraat. U mag zelf raden wie daar voor tsaar en tsarina spelen!
Carolus
Meer columns lezen van Carolus? Lees hier zijn voorgaande column.
Dit bericht delen:
Advertenties
