Peters Peinzels (3): 'Gemaskerd bal'

Er was een tijd, nog niet eens zo heel lang geleden, dat verkiezingen beschouwd werden als het feest der democratie. En iets van dat feestelijke hangt er nog wel omheen, als je er oog voor hebt. Zoals de moed waarmee mensen een nieuwe partij lanceren, in de volle overtuiging dat wij, de verzamelde kiezers, daar eigenlijk al ons halve leven al op hadden gewacht zonder het te weten.

Zoals de Partij Beer. Door alle aandacht voor de wilde beesten in onze aangeharkte parken die we ‘natuur’ noemen, dacht ik aanvankelijk dat deze partij de deuren en wildroosters wijd open wilde zetten voor de beren. Voordat u begint te schuimbekken over berenknuffelaars, ik zat er naast, maar u mag zelf uitzoeken waar de partij wel voor staat.
Net zoals u ook helemaal zelf mag weten waar u op stemt. Dat is het mooie van een democratie; het maakt me nagenoeg niks uit hoewel ik wel mijn voorkeuren heb. Zolang u maar om de goede redenen op een partij stemt.

Een inmiddels traditioneel onderdeel van het verkiezingsfeest is het gebruiken van de term ‘joods-christelijke traditie’. Die heeft volgens sommige partijen bescherming nodig. Tegen wie dan? Daar wordt het wat schimmiger maar ik vermoed vooral tegen mensen die niet joods en niet christelijk zijn.
Wat die joods-christelijke traditie eigenlijk behelst, daar zijn die partijen ook niet heel helder of consequent over.
Ja, christenen en joden hebben een eeuwenlange gezamenlijke geschiedenis, maar niet eentje die we nog zouden moeten willen beschermen, als het aan mij ligt.
Eeuwenlang mochten joden in het christelijk deel van Europa geen grond hebben en geen ambachten beoefenen, zodat ze noodgedwongen in de handel terecht kwamen. Dat leidde later weer tot nieuwe vooroordelen. Door diezelfde eeuwen heen werden joden regelmatig het slachtoffer van massamoord door de christenen; bij een van de eerste kruistochten, vooral bedoeld om Jeruzalem te ‘bevrijden’ uit islamitische handen, werden er meer joden vermoord dan moslims.
Het anti-semitisme is toch echt een christelijke uitvinding en leidde tot talloze pogroms en uiteindelijk tot de onvoorstelbare massamoord op de joden tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Wat ik maar wil zeggen is dat verkiezingen weliswaar een feestje kunnen zijn, maar soms lijkt het meer op een gemaskerd bal, waarbij politici woorden gebruiken als masker. Van ons, simpele kiezer, wordt verwacht dat we daar doorheen leren prikken. Om de dichter Nijhoff te citeren: “Lees maar, er staat niet wat er staat”.

Lees hier de vorige Peinzel van Peter.

---

Dit bericht delen: