[Column] Evelien Gubbels: 'Zoektocht naar Chronisch Geluk' (18) – Het leven als een festival

Een festival is een soort parallel universum van drie dagen waarin de wereld draait op muziek, dansen, expressie, lichtjes en magie. Waar je mensen ziet dansen in vrolijke kleurrijke kleding, glitterpakken en met zonnebrillen in alle soorten en maten. Waar je je tanden poetst naast een wildvreemde in een weiland. Waar je met onbekenden een frietje deelt ’s nachts en het onzinnig lullen voelt als het beste gesprek van het jaar.

Maar het is ook de plek waar je slaapt in een tent die altijd net een beetje scheef staat en een luchtbed dat net iets te snel leegloopt om comfortabel te liggen, lange rijen voor douches en wc’s, keuzes maken en altijd nét te laat zijn voor die ene act die je graag wilde zien. Je drinkt koffie uit een kartonnen bekertje en eet een rijstmaaltijd die je thuis had klaar gemaakt van 3 dagen oud, omdat de rij bij het eten toch net iets te lang is om op te wachten. (Een culinaire keuze waar je achteraf spijt van krijgt…)

Hoe je het ook ervaart, een festival is dé plek waar je de tijd vergeet, omdat het even nergens over gaat, behalve over nu.

Dit weekend was het zover: Down The Rabbit Hole, en ik dacht aan hoe bijzonder het is dat we als mens zoeken naar samenzijn, ontlading, en even ontsnappen.

Wat maakt een festival zó bijzonder?
Psychologisch gezien zijn festivals een unieke mix van alles wat mensen diep vanbinnen nodig hebben: verbinding, expressie, ontspanning en zingeving. Tijdens zo’n festival hoor je erbij, en mag je helemaal jezelf zijn, of juist even iemand anders. Je danst, je zingt, raakt ontroerd en vergeet de tijd.

Festivals doorbreken daarmee de sleur van het dagelijks leven en creëren een tijdelijk dorp waar we collectief besluiten: hier mag alles even anders zijn. Dit gedeelde besef zorgt voor een krachtige vorm van verbondenheid, zelfs met wildvreemden om je heen. Samen delen we het moment, de muziek en de sfeer, wat de aanmaak van het “knuffelhormoon” oxytocine stimuleert en zo zorgt voor een fijn gevoel en een ontspannen lichaam.

Daarnaast brengen festivals ons in een bijzondere staat die psychologen ‘collectieve flow’ noemen: een moment waarop je volledig opgaat in het hier en nu, samen met anderen. Die gedeelde ervaring versterkt het gevoel van samenhorigheid en voelt bijna als een reset voor je brein – een verfrissende pauze van de dagelijkse routine. Deze pauze helpt je om op te laden, stress los te laten en met nieuwe energie en perspectief terug te keren naar je gewone leven.

Je leven als een festival
Een festivalweekend heeft, als je het mij vraagt, wel wat paralellen met het leven: Het is chaotisch, je kunt misschien niet alles doen wat je zou willen, moet keuzes maken, en soms is het ook een kwestie van volhouden, omdat het toch ook wel best vermoeiend is. En daar tegenover staan juist die (onverwachte) bijzondere momenten, die alles goedmaken: een magisch optreden, een warm kampvuurtje, een arm om je heen, een onverwachte ontmoeting, of die momenten waarin je jezelf even helemaal niet ingewikkeld vindt en alles soepel verloopt.

We denken vaak dat geluk groot en meeslepend moet zijn, maar het zit juist in de kleine dingen. Zoals een boterham met hagelslag op een klapstoel, het zonnetje op je gezicht, en muziek op de achtergrond. Precies die simpele, alledaagse momenten maken het leven bijzonder.

Dus als je straks weer onder een warme douche staat, in je eigen bed kruipt of je telefoon oplaadt, denk dan even terug aan dat moment op een klapstoeltje. Het leven is misschien niet altijd een festival, maar het is wel een aaneenschakeling van kleine, mooie momenten. Soms rommelig, soms vermoeiend, maar juist ook heel gezellig, levendig en rijk aan verbondenheid en onverwachte mooie momenten.  En dat maakt het zo bijzonder.

Het is een kunst om in de dagelijkse chaos de kleine, fonkelende festivalmomenten te zien, te herkennen, te omarmen, erbij stil te staan en ze diep in je lichaam op te slaan. Want uiteindelijk draait het leven precies dáárom: die kostbare momenten opzoeken, koesteren en er met volle teugen van genieten, hoe klein of groot ze ook zijn.

Evelien

Evelien schrijft over psychologie, geluk en gezondheid, en werkt met mensen met een langdurige gezondheidsklachten – vanuit de overtuiging dat geluk mogelijk is, ook met beperkingen, en dat je daarin meer in handen hebt dan je soms denkt. Nieuwsgierig naar meer? www.chronischgelukkig.com 

Sinds kort is Chronisch Gelukkig ook te vinden op Facebook en Instagram – volg de pagina’s voor nieuwe inzichten, tips en herkenning.

Lees ook de vorige column van Evelien

---

Dit bericht delen: