2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
Bij het verschijnen van deze maling is het nog iets minder dan een maand tot de kerst. In mijn omgeving zijn de meesten al bezig met het vormgeven van het grootste vreetfestijn van het jaar. Het lijkt ieder jaar meer te worden. Verbazingwekkend, ieder jaar denk je dat je tekortkomt, maar in de realiteit hoef je tot het einde van jaar bijna geen inkopen meer te doen.
Ik weet niet hoe het bij u zit, maar bij mij is het jaar voorbijgevlogen. Ik kan mij goed voorstellen dat voor menig landgenoot het een taai jaar is geweest. Weer zijn de prijzen gestegen en de toestand in de wereld is er wederom niet stabieler op geworden. Een aantal zaken toch wel, het uitblijven van succes voor de club die ik hier niet met naam of toenaam kan noemen. Afgelopen weekend een ongekend dieptepunt en nog wel thuis in eigen stadion. Het is te verwachten met deze donkere natte koude en ook warme dagen dat men hiervan uit balans raakt. Zo was er afgelopen week iemand die dacht dat hij dwars door het keizer Karelplein kon. De Waalbrug was maandagochtend een klimrek voor een tot wanhoop gedreven persoon. Schrijnend en confronterend hoe ver de mentale toestand van een enkeling en verkeersstromen uit elkaar kunnen liggen. Dan nog maar het weerbeeld van de afgelopen weken. Van sneeuw tot de warmste 24 november ooit gemeten. Waar houdt het op?, vraag ik mij wel eens af.
Het zal niet lang wachten zijn tot de volgende bestuurscrisis. Bijna iedere week is het raak. Onze premier Schoof heeft voorlopig meer politieke branden mogen blussen dan er vergunningen worden afgegeven voor de kerstboomverbrandingen. Na een bewogen jaar waarin de wereld en onze regio steeds maar weer spreekwoordelijk uit de bocht dreigde te vliegen, hoop ik dat het komende jaar er overal wat gemoedelijker aan toe zal gaan.
Lees hier de vorige column van Meelker