[Column] Meelkers Malingen: 'Internet maakt alles groter'
2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
Ooit zullen de mensen terugkijken op de tijd waarin wij nu leven. Bijvoorbeeld naar de periode sinds wij via internet allemaal met elkaar verbonden zijn.
Die digitale verbintenis zou ervoor kunnen zorgen dat er meer begrip en samenwerking is. Maar is dat wel zo? Slechts met een half oog kijken we naar de gebeurtenissen in de wereld; die van ver weg en heel dichtbij en dan ontstaat er toch een compleet ander beeld.
Ik schrik regelmatig van de toename van onderling onbegrip en frustratie. Dat is niet vreemd. Voorafgaand aan de komst van het internet leefden we weliswaar met elkaar in één land, maar allemaal in onze eigen zuil. Elke zuil had een eigen krant, eigen verenigingen, eigen onderwijs, eigen middenstand en een eigen omroep.
Je kwam elkaar tegen en wist dat je een eigen belevingswereld had. Er was op gezette tijden een matpartij en je moest het natuurlijk niet in je hoofd halen als socialist verliefd te worden op een rooms-katholiek meisje. Twee geloven op één kussen, daar slaapt immers de duivel tussen. Maar in het dagelijks leven viel de onderlinge spanning best mee. Dat was goed zo.
In de jaren van de wederopbouw was er een gezamenlijk doel en hoe men ook vond dat je van elkaar verschilde, je wist dat je elkaar nodig had. De tijden van leven en laten leven lijken nu echter steeds verder van ons verwijderd.
Nu letterlijk alles door camera’s wordt vastgelegd, zien wij een in `bubbels` verdeelde maatschappij waarin elke groep de andere niet meer vertrouwt en probeert te overtreffen in fanatisme. Oude, al vaak eeuwenlang sudderende tegenstellingen leiden tot steeds meer frustraties en hogere escalaties van geweld. De beelden hiervan zijn binnen enkele seconden te delen en veroorzaken afkeer en woede, dus brandstof voor een volgende confrontatie. Het bereik van deze digitale donderpreken is ongeëvenaard. Zo lijkt de spiraal van haat en geweld steeds sneller te gaan en trekt ons alsmaar dieper naar beneden.
In plaats van een verbindende pacifistische boodschap lijken ook onze politici veelal die ander de schuld te geven van al het onbegrip.
Dagelijks worden wij allemaal geconfronteerd met de haat van de hele wereld en vergeten we dat iedereen eigenlijk alleen maar het beste voor zijn kinderen wil. Niemand wil onderaan staan. Bij zo een mate van fanatisme en frustratie is de beschaving verloren!
Lees hier de vorige column van Meelker
Dit bericht delen:
Advertenties
