[Column] 'Meelkers Malingen': 'Klagen en Nuilen'

2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'. 

De meivakantie is inmiddels weer achter de rug, op de pinksterdagen na zitten de meeste feestdagen er weer op voor dit jaar. Veel stadsgenoten waren het land ontvlucht. Veel Nijmegenaren omschrijven het zien van de Waalkade als het echte thuiskomen.

Ondanks dat de stad één van de mooiste kades heeft en het weer eindelijk langer dan een paar dagen mooi bleef, moeten wij ergens oprecht over kunnen nuilen.

Deze week verkozen de lezers van de Gelderlander het pand van Holland Casino tot één van de lelijkste gebouwen van de stad. Het werd omschreven als een wrattenpuist. Wat mij betreft zou niet alleen het pand maar de hele goksector onder de grond mogen. En dan te bedenken dat tot vorig jaar volop reclame werd gemaakt voor het online gokken, terwijl tegenwoordig het roken van tabakswaren nog net niet als een misdrijf wordt gezien.

Natuurlijk, roken is ongezond en de accijnzen kunnen in Nederland nooit hoog genoeg, of het nu om brandstof of om genotmiddelen gaat. Zelfs overuren en erfenissen worden flink doorbelast. Maar voor de provinciale derby was er niet genoeg politie op de been omdat de middelen ontbreken.

Als één of andere frustraat alles doet om mensen in het harnas te jagen door alles wat hem heilig is in de fik te steken, kan hij rekenen op de bescherming van 600 politieagenten! De verdeling van belasting en rijksuitgaven bieden inspiratie voor een eeuwige klaagzang. Ik kan mij heel goed voorstellen dat de heer Omtzigt zich na bijna 5 maanden formeren tamelijk afgepeigerd voelt.

Had onze Joost het dit weekend maar gelaten bij een klacht in plaats van zijn agressie te botvieren op een camera. Hij en veel landgenoten konden de winst al bijna ruiken. Maar door zijn diskwalificatie werd onze Nederlandse finalist een spreekwoordelijk kopje kleiner gemaakt. De hoogmoed bleek al net zo groot als de schoudervulling. Het geeft weer eens aan hoe wij in staat zijn van de meest onzinnige bijzaken een nog grote bombarie te kunnen maken, die om nog meer aandacht schreeuwt dan de outfits van de deelnemers van het Songfestival. Het zal Joost zeker geen windeieren leggen. Zo werd de hele affaire een politieke issue en ging het minder dan ooit om muziek, dat alles anders deed dan mensen verbinden.

Datgene waar de een zich over beklaagt is voor de ander puur genuil. Maar nuilen lucht op, iedere klacht is een kans.

Nu is het tijd voor een barbecue en wie waagt erover te klagen, zal ik trakteren op iets lekkers, zo mogelijk geheel vegetarisch!

Lees hier de vorige column van Meelker.

---

Dit bericht delen: