[Column] 'Meelkers Malingen': ''Verkiezingen en verandering?'

2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'. 

Over een week is het weer zover: wij mogen onze volksvertegenwoordigers weer kiezen. Een ritueel waarmee de burger aan mag geven welke persoon hem mag vertegenwoordigen in onze volksvergadering.

Dit keer staan er negenentwintig partijen op de lijst. In 2021 waren dit er 37. Deze afname geeft deze malende burger moed; de neoliberale limonade van verwaterde idealen en doorgeslagen focus op macro-economische groei en efficiency. Welke coalitie gaat zich samen op de gammele daklijsten begeven om het lekke dak van vertrouwen te herstellen? In het beste geval duurt het nog jaren. De nieuwe redders zijn zo mogelijk nog veel belovender dan de vorige. De versplintering maakt het keuzeproces er niet gemakkelijker op.

Waar moeten zij beginnen nu het voorlopig nog wel even zal blijven regenen? Wat moeten wij zonder onze vertrouwde goedlachse ijzervreter, Mark Rutte? Als het aan hoofdschoolmeester Timmermans ligt hebben wij verzuimd ons huiswerk te maken. Nu wil hij met heel zijn fysiek het schip van staat weer vlot trekken.

Het Christelijk Democratisch Appel heeft twee nieuwe partijen gebaard en blijft leeggezogen achter in de peilingen. Voorlopig heeft Omtzigt de beste kaarten, maar gewiekst zoals hij is laat hij zich tot na de verkiezingen er niet inkijken. Hoe meer zij ntegenstanders hem proberen te dwingen, hoe meer hij stijgt in de peilingen. De nieuwe vlam van de VVD Dilan Yeşilgöz-Zegerius probeert ons te verleiden met vooral de boodschap dat zij ‘aan mijn kant staat’.

Vorige week bleek Rico Verhoeven dat niet te voelen. Hij voelde zich gebruikt en was teleurgesteld. Het zegt iets over het lef waarmee de VVD alles doet voor de beeldvorming. De motivatie om oprecht verantwoording te nemen over de afgelopen regeringsperiodes zit blijkbaar in de handbagage van Rutte, die demissionair bezig lijkt met een internationale afstudeertour naar een functie elders.

Nijmegen, misschien is het tijd dat na de ‘princi-pieten’ en ons klimaat naar oud Romeins gebruik terug te geven. Breng de ‘secssio plebis’, de terugtrekking van het volk, als een informele uitoefening van macht van de burgers terug. ‘Laat je werk liggen en trek weg van deze politieke navelstaarders.’

Lees hier de vorige column van Meelker.

---

Dit bericht delen: