[column] LS Andere tijden

Tekst: Carolus
27 september 2023

Gelukkig ben ik niet de enige die zich ergert aan de achteloos op trottoirs, voor inritten en in de struiken neergekwakte deelscooters. Heel wat rustige straten worden er danig door ontsierd. Op een ritje van ons huis naar de grootgrutter, nog geen drie kilometer verderop, telden we er maar liefst 23!

Nieuwe tijden. Da’s even wennen. Als het aan de gemeente ligt, mogen volgend jaar de inmiddels gebutste en bekladde elektrische scheurijzertjes van Bolt, Check en Felyx alleen nog geparkeerd worden in zogenaamde ‘hubs’, speciale groene vakken.

Ook het onzinnige 30-euro-parkeerplan voor de Benedenstad is door het gemeentebestuur ingetrokken. Breken er nu zelfs in Nijmegen andere tijden aan met meer oog voor al te snelle beslissingen?

De Algemene Beschouwingen na Prinsjesdag waren vorige week een reactie op vier kabinetten Rutte. De tijd van actie door gedreven, geïndividualiseerde hardwerkende op carrière en bezit gerichte burgers in een ‘gaaf landje’, waarin het geld tegen de plinten klotst, is definitief voorbij en we leven nu in andere tijden.

Helaas kan een deel van de bevolking al die actie niet bijhouden en gaat er zelfs aan onderdoor. Heel hard werken is geen garantie dat je niet naar de voedselbank hoeft en je kinderen niet in armoe opgroeien. Heel wat mensen houden aan het einde van hun geld een stuk maand over. Schraalhans is keukenmeester, ellende alom, is het tijdbeeld dat ons door politiek en media wordt voorgeschoteld.

De reacties waren voorspelbaar en openbaarden zich onder het toverwoord ‘bestaanszekerheid’, ooit gelanceerd door de PvdA en nu omarmd door alle partijen. Nou is dat woord een zogenaamd containerbegrip waar je alle kanten mee uit kunt. Kiest u zelf maar wat ‘bestaanszekerheid’ voor u inhoudt. In ieder geval geen armoe!

Naast het thema bestaanszekerheid waren de Algemene Beschouwingen vooral een reactie van het platteland op het overwicht en de snelle cultuur van 'de grote stad’.

Die acties van de kabinetten Rutte speelden zich vooral in de grote steden en dan met name in de Randstad af. Daar was de Nieuwe Tijd het meest zichtbaar. Daar ging het grote geld naar toe. De rest hing er toch maar een beetje bij.

BBB reageerde als eerste, organiseerde in de slipstream van het boerenprotest het platteland en sleepte bij de Provinciale Statenverkiezingen een mega-overwinning binnen. Bij de gevestigde partijen sloeg de angst om het hart. Volgens de peilingen kon moeke Van der Plas wel eens het Binnenhof veroveren.

Wat wil de BBB eigenlijk? Die wil volgens haar verkiezingsprogramma van ons land een ‘Naoberstaat' maken.

Bij ‘naoberschap', een term afkomstig uit kleine dorpsgemeenschappen in de Achterhoek, Twente, Drenthe en Salland, draait alles om de buren.

Het is een intensieve vorm van burenhulp, maar dan veel breder uitgevoerd dan enkel voor je eigen buren. Het houdt in dat je in goede en slechte tijden naar elkaar omkijkt, voor elkaar klaarstaat en waar nodig de helpende hand uitsteekt.

Prachtig toch, zo’n warme gemeenschap in een idyllisch dorp. Dat gun je toch iedereen! De BBB wil dit plaatje nou uitrollen over heel Nederland met een betrouwbare overheid in de rol van goede buur.

In het verkiezingsprogramma van de BBB wordt het uitzicht op de Naoberstaat concreter. Veel onderling gemeenschapsgevoel in hechte familiebanden met een grote verantwoordelijkheid en een bloeiend verenigingsleven. Iedereen kent elkaar en alle problemen worden harmonieus al ‘deurdonderend’ in eigen kring opgelost. Eeuwenoude ‘tradities' zoals Paasvuren en carbidschieten worden gekoesterd, het gezinsleven verheerlijkt, de boeren kunnen ongehinderd blijven boeren en de bus blijft rondjes draaien, ook al zit er niemand in.

Een idylle die Wim Sonneveld zo treffend typeerde in zijn liedje 'Het Dorp' en Chris Stoffer van de SGP tijdens zijn bijdrage in het debat. Heel Nederland als Het Dorp. Terug naar andere, maar o zo vervlogen tijden van fifties en sixties.

Weet u hoe het dorp van mijn eigen vader onder de rook van Nijmegen  er echt uitzag? Vaders werkten zich de schompes voor een karig loontje, waarmee een groot gezin onderhouden werd. Moeders waren altijd huisvrouw, meestal zwanger en toch niet meer dan sloofjes, die helemaal niks te zeggen hadden. De lagere school selecteerde voor op een voorspelbare toekomst. De arbeiderskinderen hadden slechts uitzicht op de ambacht- of de huishoudschool. De kindertjes van de middenstand en de ambtenaren stroomden door naar de ulo en het spaarzame kroost van de notabelen, de burgermeester, de notaris en de directeur van de Boerenleenbank, werden met bijlessen en Franse les klaargestoomd voor de hbs of het gymnasium met als vervolg de universiteit en de beste banen.

Jawel, er was een bloeiend verenigingsleven, maar de verenigingen vochten elkaar onderling de tent uit. Je hoorde erbij in zo’n dorp, totdat je getroffen werd door nijd, roddel en achterklap. Dan werd je gemeden als de pest. Dat gold ook voor de ‘import’, mensen van buitenaf.

En nu zoiets voor heel Nederland? Zo’n tijd wil ik nooit meer terug! Bij het plaatje van zo’n geromantiseerde Naoberstaat die nooit bestaan heeft, lopen mij de rillingen over de rug. Hoeveel traditioneel ‘dorp' is er nog mogelijk in het Nederland van 2023 met 18 miljoen zeer diverse mensen samengeperst op een postzegel aan zee?

Hubert Bruls moest voor zijn persoonlijke toekomst ook in actie komen.
Hij kiest voor een nieuwe termijn van nog eens zes jaar als burgermeester van onze stad. Uit een poll van De Gelderlander wil 76 procent van de bevolking dit dorpsjongetje uit het Limburgse Nuth graag houden. Da's een rapportcijfer waarop elke politicus of bestuurder hartstikke jaloers is.

Bruls weet als geen ander smoel te geven aan het traditionele beeld van de dorpse burgervader die niet boven maar tussen al die diverse groepen staat en hen weet te verbinden. Tevens gaat hij doortastend de uitdagingen aan die er op onze uitdijende grote stad afkomen.

Natuurlijk kan hij het nooit iedereen naar de zin maken. De hooligans van NEC kunnen zijn bloed wel drinken vanwege zijn harde maatregelen om de orde te handhaven.

Ik hoop dat harde maatregelen in de aanloop en tijdens de wedstrijd tegen Vitesse aanstaande zondag niet nodig zijn. Dan blijven het voor ons eniesee ook mooie tijden.

Carolus

Meer lezen van Carolus? Lees hier zijn voorgaande column.


Dit bericht delen:

Advertenties