.gif)
[Column] Dè es so! Goffert mojo
Stadsparken. Iedere zichzelf respecterende stad heeft er ten minste een. Sommige hebben er heel veel, zoals bijvoorbeeld mijn geliefde Parijs, dat met meer dan 400 parken, pleinen en tuinen over een reuzekeuze beschikt. Maar met een kleinere keuze beschikt ook Nijmegen over de nodige groene oases. Zo hebben we natuurlijk het bekende en bezongen Kronenburgerpark met zijn Kruittoren, grot en waterval. Maar ook het charmante Valkhof, dat aan de rand van het centrum op een kleine heuvel uitkijkt over de Waal, verdient onze aandacht. Maar wat zeker niet in dit illustere rijtje mag ontbreken is natuurlijk het Goffertpark.
Aangelegd in vierenhalf jaar crisistijd door ruim 160 werklozen die − voor slechts 35 cent per uur − met schoppen en kruiwagens bergen hebben verzet. Niet alleen bergen, maar ook een metersdiepe kuil die voor het stadion met de handen werd uitgegraven, was het resultaat van alle bloed, zweet en tranen. Daarom wordt het Goffertstadion in de volksmond ook wel ‘de bloedkuul’ genoemd, in tegenstelling tot wat de gemiddelde hooligan misschien denkt over de herkomst van de naam. Daarnaast kwamen er onder andere een speelweide, sportvelden, een theehuis en een dierenpark. Het eindresultaat werd, op 8 juli 1939, feestelijk geopend door een heuse prins getooid met een witte anjer.
Een park is het groene ‘hert’ van een stad. En geografisch liggend in het midden daarvan, is het Goffertpark een park waar je, om verschillende redenen, niet omheen kunt. Met een oppervlakte van 83 hectare heeft het een kwart van de omvang van New Yorks Central Park, en dat terwijl New York City ruim dertien keer de stadsoppervlakte van Nijmegen beslaat. Wij doen het qua groenvoorziening dus niet zo slecht. Alicia Keys zong in het nummer ‘Empire State of Mind’ al eens over de ‘concrete jungle’ van New York. Daarvan is in Nijmegen gelukkig vooralsnog geen sprake.
Gezongen wordt er ook. Grote openluchtconcerten zijn er sinds 1987 een feit. Nadat Rammstein recentelijk verantwoordelijk was voor twee spektakels, waarbij in totaal 120.000 metalfans zowel visueel als auditief werden verwend, mijmerde ik over die andere ‘steen’. Nog niet zo lang woonachtig in het mooie Nijmegen, op een zondagochtend in 2013 met een bakje koffie in bed, hoorde ik op de achtergrond The Boss soundchecken. Ik hou van zulke muzikale cadeautjes. Goed nieuws is daarom dat er in het park nog zeker vijf jaar grote concerten zullen worden gehouden. Tot dit besluit zijn MOJO en de gemeente Nijmegen gekomen. Ik kan me niet voorstellen dat hier enige weerstand tegen is.
Minder goed nieuws is de dreiging van vastgoedontwikkeling ín het Goffertpark. Er is vooralsnog sprake van bouwen rondóm het park, maar de angst dat dit in de toekomst anders zal zijn, blijkt uit de gestarte online petitie door ene Hans J. Opvallend is wel dat deze petitie is gestart op 1 april jongstleden. Hopelijk betreft het hier dus een grap en kunnen we voor nu en in de toekomst nog veel lol beleven zonder betonnen jungle in ons oh zo geliefde groene hert.
Houje!
Meer columns van Nathalie lezen? Lees hier de voorgaande column.
Dit bericht delen:
Advertenties
