[Column] LS Post van de burgemeester

‘Wat moeten we betalen?’ is haar automatische reactie. Ik snap haar wel. Zo vaak krijgen we geen post van de gemeente en als er af en toe toch iets op de deurmat ligt is dat in de regel een dure grap. Aanslagen voor de OZB, WOZ, of de afvalstoffenheffing komen meestal hard aan. Daarnaast worden we nog twee keer per jaar keurig in kennis gesteld van concertdata in het Goffertpark. Je weet dan in ieder geval wanneer je er een weekendje tussen uit moet om de herrie te ontvluchten.

Deze keer is het zowaar een echt cadeautje van burgemeester Bruls hoogstpersoonlijk. In een dik pak reclamedrukwerk, half verstopt tussen een folder voor nieuwe meubels, zit een enveloppe met daarop een portretfoto van onze burgervader. Het is geen recente foto, want hij kijkt in vol ornaat met een gulle-gever-blik en niet door coronazorgen of hitte gekweld, de verraste ontvanger van de enveloppe rechtstreeks aan. Als een gewichtige zomerse Sinterklaas heeft hij ook nog een persoonlijke boodschap toegevoegd. Nog net niet op rijm.

‘Beste Nijmegenaar. Na een bijzondere tijd is het fijn om vakantie te hebben, in of buiten de stad. Hopelijk heb je deze zomer gelegenheid en zin om onze stad te (her)ontdekken. Hierbij een kleinigheidje waarmee je jouw ontdekkingstocht kunt overbrengen aan je dierbaren. Hartelijke groet, burgemeester Bruls.’

Sympathiek gebaar, alleen zo’n enveloppe al. Ik ben nieuwsgierig naar de ontdekkingstocht die Bruls voor mij en mijn dierbaren in petto heeft. Een reis naar nieuwe culinaire hoogstandjes? Een tochtje langs het gerenoveerde Waalfront? Iets cultureels misschien? Vol verwachting scheur ik de enveloppe open en haal er drie ansichtkaarten met Nijmeegse kiekjes uit. Ik kijk naar de Kruittoren in het Kronenburgerpark, het nieuwe grote Romeinse masker en een compilatie van fotootjes van de Waalbrug en de Waalstrandjes met ‘Groetjes uit Nijmegen’ in ouderwetse krulletters als opdruk.

Ik voel me behoorlijk besodemieterd, als een kind dat alleen maar zaagsel in zijn surprise vindt. Niks geen spannende reis naar onbekende Nijmeegse vergezichten. Mijn dierbaren zien me al aankomen met een uitnodiging voor een ontdekkingsreis naar de Waalbrug en de Waalstrandjes. Dat doe je zelfs je ergste vijanden niet aan.

Ik bekijk de ansichtkaarten nog eens en dan valt het kwartje. Op elke kaart staat ook het rood-groene opschrift ‘old city, young vibe’. Ik ben onbewust slachtoffer van de door onze Citymarketing opgestarte reclamecampagne om Nijmegen voor een nieuw en jonger publiek op de kaart te zetten. En daar hoort uiteraard een slogan bij: ‘old city, young vibe’.

Dit betekent ongeveer zoiets als: Oude stad, jong van geest. Genieten van een hippe sfeer in een historische entourage en we doen, by the way, ook heel veel op het gebied van health en hightech. Nijmegen heeft het allemaal. Welkom in de wondere wereld van ongekende vibraties.

De unieke slogan ‘old city, young vibe’ die je vanaf elk welkomsbord toeschreeuwt, maakt deze inhoud kort en krachtig hartstikke duidelijk. Ja toch? Da’s in ieder geval wel de bedoeling.

Daar hebben de reclamejongens goed over nagedacht. Uniek? Nou nee, niet helemaal. Jeruzalem lokt met dezelfde slogan al geruime tijd toeristen uit de hele wereld. Misschien is er vorig jaar wel iemand van Citymarketing op vakantie in Israël geweest. Maar het zal wel puur toeval zijn.

Ik vraag me af waarom er gekozen is voor juist een ansichtkaartenactie. Ansichtkaarten zijn oubollig en niet meer van deze tijd. Jonge mensen, toch de belangrijkste doelgroep van deze campagne, gebruiken tegenwoordig heel andere middelen om met hun dierbaren te communiceren. Ze weten meestal niet eens meer wat een ansichtkaart is. Postzegels? Die plak je alleen nog op rouwkaarten. Om tenslotte een brievenbus te vinden, moet je echt op ontdekkingsreis.

Als onze Citymarketing kiest voor zo`n persoonlijk cadeautje van de burgemeester, laat je dat al helemaal niet verspreiden in een pakketje huis-aan-huis folders. De goede man verdient echt beter.

Zeker de helft van de Nijmeegse huishoudens is inmiddels zo milieubewust dat ze met een deursticker aangeven dit soort rommel niet meer in de brievenbus te willen. De andere helft kiepert het zaakje meestal ongelezen in de oud-papier container. Weggegooid geld. In dit geval belastinggeld. De gemeente wil trouwens de komende tien jaar met deze actie doorgaan.

Ik lees na deze overpeinzing de hoogtepunten uit het nieuws van de afgelopen week nog eens door: diverse branden, mishandeling op Plein ‘44, de gebruikelijke rotzooi op de Waalstrandjes, een schietincident bij het station en NEC verliest een oefenwedstrijd van een Duits amateurteam.

Welkom in Nijmegen: ‘old city, new vibe!’ Ik berg Bruls ansichtkaarten goed weg. Het worden vast collector-items.

Carolus

Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column. 

 

---

Dit bericht delen: