Concert in Blue met Frank Boeijen

Karel Hermsen
2 augustus 2020
Na een geannuleerde tournee stapt Frank Boeijen dit weekend het podium weer op. In de ruime achtertuin van Hotel Blue geeft hij een vijftal - nu uitverkochte - concerten. Het heeft de nodige voeten in aarde gehad om deze kleine concertreeks mogelijk te maken. Nadat het idee bij Frank Boeijen en de eigenaren van Hotel Blue steeds meer vorm kreeg, moesten zij in no time toestemming zien te krijgen. En dat lukte net op tijd.
Frank kondigt via zijn Facebookpagina op zijn eigen prozaïsche wijze de concerten aan: ‘Hoe staat het daar? Hier proberen we zoals zo vaak iets moois te maken. Het zijn nog steeds bizarre tijden. Nog altijd bijna in ongeloof gevallen. De Muze lonkt. De Muze roept.’

Zijn oproep is niet aan dovemans oren gericht en binnen de kortste keren zijn de vijf concerten uitverkocht.

Het is een heel andere Boeijen dan wat het brede publiek van hem gewend is. Na een doelbewuste keuze heeft hij in de jaren negentig het feesttentengewoel en daarmee de status van jeugdig popidool al achter zich gelaten en richt hij zich met succes op theateroptredens. Hij wordt Nederlands beste ‘Liedermacher’. Een beter woord is er niet voor.

Corona Blue

De achtertuin van Hotel Blue is dit weekend toch weer heel anders dan een theaterzaal. Een rode loper verwelkomt de gasten in een sfeer van exclusiviteit. Onder een luchtige overkapping staan in rijen keurig gedekte tafeltjes voor twee, uiteraard in corona-gelid, te wachten op de 100 trouwe fans; geen mens meer. Het uit heel Nederland toegestroomde publiek wordt goed geïnstrueerd: afstand houden, blijven zitten, niet meezingen, hooguit meefluisteren.

Het publiek is zeer volgzaam; overwegend vijftigplussers, samen met Frank Boeijen ouder en bedachtzamer geworden. Slechts hier en daar zijn nog wilde haren te ontwaren. Witte wijn en scones worden volop geserveerd.

Terugkerende thema’s

Als Frank Boeijen en zijn muzikale maatje Ger Hoeijmakers in een blauwig licht op het podium stappen wordt het high-tea-sfeertje snel doorbroken. Niet gespeend van enige zelfspot beschrijft hij het leven van een werkloos zanger in coronatijd: dat is er eenvoudigweg niet. Hij heeft wel een dagboek bijgehouden waaruit hij af en toe wat probeert te citeren. Het lukt niet helemaal. Het dagboek is chaotisch en de losse blaadjes glibberen weg tussen zijn vingers. Daarna is de corona-setting vrij van ruis en dwingt de mensen tot aandachtig luisteren. Als nooit tevoren dringen de teksten echt door.

Als Nimweegs menneke in hart en ziel begint Frank zijn optreden met ‘Nijmegen bij zonsondergang’, waarin zijn telkens terugkerende thema’s; liefde, ouders, en eenzaamheid, ingebed in een Boeijiaans Nijmeegs spinrag, worden verwoord.

Actualiteit

Zijn teksten zijn ook diffuse foto’s, momentopnamen, die heel persoonlijk zijn én tegelijkertijd de actualiteit beschrijven. ‘Zwart-Wit’ uit 1984 is zo’n nummer en nu weer heel actueel. Natuurlijk ontbreekt ook ‘Kronenburg Park’ niet, waar hij als puber menig gespijbelde uurtjes doorbracht en de laatste tijd afspraken maakte met bekenden. Alles was immers gesloten. Frank: ‘Een bijzondere gewaarwording, ik liep door mijn lied.’

Emotioneel zijn de herinneringen aan de samenwerking met Liesbeth List en bij ‘Vaderland’ lopen bij menigeen de rillingen over de rug.

Zo neemt Frank Boeijen het publiek gedurende haast anderhalf uur mee in een caleidoscopische muzikale autobiografie. Een optimistische blik op de toekomst ontbreekt niet; de kaartverkoop voor het volgende theaterseizoen is alweer gestart.

Kunst is het maken van mooie dingen. Frank Boeijen kan dat als geen ander.

Kijk voor een uitgebreide fotoreportage van het concert op de Facebookpagina van Nieuws uit Nijmegen.

Dit bericht delen:

Advertenties