[Column] Dè es so! Vurig verlangen

Nathalie
3 februari 2020
Al enige tijd is Nijmegen in de ban van een pyromaan met als specialiteit auto's. Men tast nog volledig in het duister over zijn identiteit. Vervelend is het wel en dan druk ik mij bijna fluisterend uit, want de slachtoffers zullen hun ongenoegen ongetwijfeld luidruchtiger uiten. Ik weet nog goed hoe ik mij uitdrukte toen een steenmarter zich onder mijn motorkap tegoed had gedaan aan mijn visriekende bekabeling: !@#$%^&*() En dan te bedenken dat Meneer Marter zonder voorbedachte rade te werk was gegaan. Hij is een beschermde diersoort. De pyromaan wat mij betreft vogelvrij.

Want wat bezielt zo iemand? Aangezien ik vermoed dat ik mij niet in dezelfde kringen begeef als de dader, blijft deze vurige vraag vooralsnog onbeantwoord.

Helaas was ik ten tijde van de golf van autobranden in Ede eens ooggetuige van een fikkende voiture in het nachtelijke uur. Ik kan je vertellen dat een dergelijke ervaring je niet in de koude kleren gaat zitten. En dan te bedenken dat het niet eens mijn auto betrof. Die lucht, die hitte en dat paniekerige geschreeuw zullen me nog lange tijd bijblijven.

Gelukkig is de pyromaan al eens onder de loep genomen door iemand die daar meer verstand van heeft dan ik, de psycholoog annex zielenknijper. Er wordt zelfs op gepromoveerd: ieder nadeel heeft zijn voordeel zullen we dan maar zeggen.

Ooit stond er in de Volkskrant een artikel met als titel ‘Vlammen om een beetje aandacht’. Wat mij betreft kon de kop niet treffender. Daarom is het licht ironisch dat ik mijn column aan dit (waarschijnlijk) manspersoon wijd. Want volgens het artikel betreft het vaak ‘zielige mannen die contact zoeken’, en dan bedoel ik niet het slot, want dan zou hij een joyrider zijn. Verder ‘slaan ze vaak toe na een uitvoerig cafébezoek’, aldus het artikel. Waarschijnlijk omdat alcohol licht ontvlambaar is. Met een stuk in de kraag en een jerrycan onder de arm gaan ze op zoek naar hun volgende projectje, want je moet het ijzer immers smeden als het heet is.

Is de dader dan nooit een vrouw? Het schijnt dat de échte pyromaan in meer dan 98 procent van de gevallen een man tussen de 18 en 35 is. Na je 35e dooft die behoefte klaarblijkelijk uit. Internationaal gezien zijn er maar enkele vrouwelijke gevallen bekend. Een forensisch psycholoog veronderstelt dat de vrouwelijke pyromaan ‘mogelijk een opvallend hoge testosteronspiegel heeft, waardoor haar gedrag meer mannelijk dan vrouwelijk is.’ Zijn woorden, niet die van mij. Hier brand ik mijn vingers niet aan.

Gepakt worden ze zelden. En dat terwijl het volgens de professionals een schreeuw om aandacht is aangezien ze vaak een handtekening achterlaten. Ik vermoed een vervalste, want tot een arrestatie heeft het nog niet geleid. Ik heb een lumineus idee. Zouden we het niet in een kijkcijferhit kunnen gieten? Ik doe wat suggesties: Wie is er dol?, Nieuwsvuur, The Vonk of Holland, Paleis voor een fikkie, The Roast of Mr. P. én de nachtmerrie van iedere pyromaan: Help mijn man is blusser. Voor The Roast of Mr. P’ hebben we sowieso wel een dader nodig, maar gelukkig slachtoffers genoeg. Zij willen te zijner tijd vast wel roasten. Wordt ongetwijfeld een kijkcijferkanon.

Houje!


Meer columns van Nathalie lezen? Lees hier de voorgaande column.

 


Dit bericht delen:

Advertenties