Column Ed Hendriks 'Knorrig'
Ed Hendriks
4 maart 2016
Stel, je wilt een oude Saab kopen. Je hebt een prima karretje op het oog van een Nijmeegse eigenaresse die je al jaren kent. Deze vriendin (laten we haar Hilckvrouw noemen) hoeft niet perse te verkopen, dus vraagt ze de hoofdprijs.
Als een tang op een varken, dat prijskaartje. Maar jij geeft haar die hoofdprijs. Want zo ben je. Wel met de restrictie dat er een nieuwe Mercedes door Hilckvrouw voor haar en haar gezin gekocht moet worden. Je wilt natuurlijk niet dat de Hilckvrouwtjes voortaan moeten lopen. Kan ook makkelijk voor dat geld, die nieuwe Mercedes.En jij hebt het er graag voor over, want ooit brengt die Saab zijn geld wel op. Daarnaast tref je ook een autohandelaar die deze rit mee uit wil zitten. Dus dat varkentje was je wel even.
De autoboer (zeg maar meneer Muller) is een grote Saab-kenner, en omdat die straks mee wil dokken stort jij zonder aankoopkeuring alvast jouw fikse betaling op de rekening van de Hilckvrouwtjes.
Boem! Voordat je vriendin die nieuwe Mercedes koopt, vlamt Hilckvrouw de oude Saab total loss. Zag je niet aankomen. Dan maar terugvragen die grote aanbetaling. Blijkt die prima Saab al jaren een hopeloos stuk blik te zijn die al die tijd jouw aanbetaling aan reparatiekosten heeft opgesoupeerd. Parels voor de zwijnen.
Meneer Muller was trouwens zo slim om zijn deel nog niet te betalen.
Had ik al verteld dat die in rook opgegane aanbetaling niet jouw geld was? Jij bent namelijk gevraagd dat geld namens een groep mensen te beheren. Die overigens die Saab niet wilde hebben.
Zou jij je doodschamen? Zou jij zeggen; jongens, het spijt me en ik trek me terug als beheerder van die schatkist. Want ik was zo dom als het achtereind van een…..
…juist, van een varken.
ED
Ed Hendriks makelt, schildert, taxeert, kookt, adviseert, schrijft, eet, drinkt en ouwehoert in de Benedenstad, maar niet perse in die volgorde.
Dit bericht delen:
Advertenties
