.gif)
Column Janus van Traa 'Mannenkoor vanaf donjon'
Van onze redactie
9 juni 2015
Zondag. Geen mannenkoor te zien. Het oude Valkhof zweeft verheven boven de rivier. Een bladerdek filtert zonlicht op dit middaguur. Her en der staan en zitten dromerig wat mensen. En dan gebeurt het. Plots galmt de overdonderende stem van een tenor door het park. Nimweegs. €œWoar is toch de Liendenberg en die mooie Lange Boan ?€ Even later volgt vanuit een schijnbaar niets van alle kanten het massieve refrein€œAl mot ik kruupe€. Majesteitelijke stemmen vullen meer dan het Valkhof. Er gaat een rilling door een handjevol toehoorders. Wat is Nijmegen rijk.
Nog niet zo lang geleden stond hier een heuse muziektent als herinnering aan lome matinees met flirtende burgers op chique. Hier moet mijn bron gelegen hebben, maar het bouwwerk paste niet meer tussen Lindenberg en Lange Baan. Alles is afgebroken geen “huus is blieven staon” zong het Mannenkoor. Maar er is wel plaats voor een donjon als aandenken.Afgelopen zondag was het toogdag voor lokale musici. Twintig podia, bijna tweeduizend muzikanten. Cijfers die klinken als de Vierdaagsefeesten, maar de belangstelling kon niet in de schaduw staan. Ook niet op het Valkhof. Toch liet de organisatie weten tevreden te zijn. Niet nuilen dus, maar kan dat Mannenkoor straks vanaf die donjon uit de voeten ?
Janus van Traa
Dit bericht delen:
Advertenties
