Elk levensverhaal is het waard om gehoord en gelezen te worden. Dat is het uitgangspunt van stichting Walk of Life, die levensverhalen van ‘mensen zonder netwerk’ laat optekenen en bewaren in een databank. Het gaat hierbij om dak- en thuislozen, mensen met psychische problemen of verslaafden. Het project wordt nu uitgerold en zoekt nog vrijwilligers in de regio Nijmegen/Arnhem.
Te vaak nog worden mensen begraven die geen sociaal netwerk hebben. Dan is er dus niemand die nog iets over het leven en karakter van de overledene kan vertellen. Oprichters Zwanine Siedenburg en Arre Zuurmond maakten eenzame uitvaarten mee, begrafenissen waar niemand iets kon vertellen over de overledene, simpelweg omdat informatie ontbrak. Stichting Walk of Life, levensverhalen – sinds midden 2023 actief - probeert hier nu verandering in te brengen.
Miquel had van jongs af aan veel ruzie met zijn vader. “In mijn puberteit is het helemaal vastgelopen tussen ons. Je moest werken en geld verdienen. Mijn vader was daar heel zwart-wit in. Hij ging altijd maar dóór en dóór. Ik was nog maar een kind! Als hij losging, gooide hij met een klomp, altijd mis. Ik werd helemaal gek van hem. Op een keer gooide ik een klinker terug. Nét mis… Ik had 'm hartstikke dood kunnen gooien. We stonden daar te janken in elkaars armen, we wisten allebei echt niet meer hoe het verder moest. Ik draaide geestelijk helemaal door.”
- Uit het sociaal testament van Miquel
Elk mens doet ertoe
In de regio Nijmegen/Arnhem is sinds augustus Joris Buiting actief als coördinator van alle vrijwilligers van Walk of Life. Inmiddels zijn al twee verhalen opgehaald. Een dag per week zorgt Buiting voor plekken waar ontmoetingen en interviews kunnen plaatsvinden. Op andere dagen werkt hij als gastheer in een bezinningscentrum en als vrijwilliger bij Het Kruispunt Nijmegen voor dak- en thuislozen. “Dat vrijwilligerswerk doe ik al een jaar of vier en ik zocht een manier om hierin door te groeien. Toen ik over Walk of Life hoorde, heb ik me meteen aangemeld. Omdat we in dit project de individuele mens zien en waarde geven.”
Miquel kon zijn verslaving niet blijven verbergen. Relaties stonden onder druk, hij had geen dak meer boven zijn hoofd. Bij zijn vriendin wonen kon niet: “Zij had kinderen en ik zat met een spuit in mijn arm en liep te hosselen in het drugscircuit.” Miquel werd opgepakt voor overvallen, zat jarenlang af en aan vast en leefde verder op straat. ‘Live fast, die young’ was zijn motto.
- Uit het sociaal testament van Miquel
Database en stadsarchief
De levensverhalen worden verzameld in een database, waaruit begrafenisondernemers, maar ook geestelijk verzorgers kunnen putten als iemand zonder netwerk overlijdt. Ze worden tevens opgeslagen in de verschillende stadsarchieven, zodat historici over honderd jaar nog kunnen lezen hoe kwetsbare medemensen in onze steden leefden. Daarnaast is deze methode een nieuwe vorm van pastoraal werk. “Wat ik mooi vind, is dat we op mensen afstappen en vragen: wie ben jij, wat is jouw verhaal?”, zegt Buiting. “Dat gaat dieper dan alleen kleding en voedsel geven, al is dat ook van grote waarde.”
Vrijwilligers gezocht
Op dit moment is Walk of Life al in Amsterdam, Apeldoorn, Haarlem, Utrecht, Rotterdam en Leiden actief. De afdeling Nijmegen/Arnhem laat zich sinds kort horen, maar is nog hard op zoek naar vrijwilligers. Wie zich aanmeldt, krijgt eerst een gesprek en daarna een training. Vrijwilligers hoeven geen schrijversvakschool of journalistiek te hebben gestudeerd. Ze interviewen aan de hand van vastgestelde vragen en schrijven het verhaal vanuit het hart. Daarna wordt het nog geredigeerd.
Voel je je aangesproken door dit verhaal? Meld je dan aan bij de regiocoördinator van Walk of Life uit Nijmegen/Arnhem, Joris Buiting: jgdzakelijk@gmail.com.