[Column] Evelien Gubbels: 'Zoektocht naar Chronisch Geluk' (14) Van ergernis en irritatie naar dankbaarheid op een heel bijzondere manier
Het is maandagmiddag, rond één uur ‘s middags. Normaal hebben we al geluncht, maar dit keer zijn we allebei hard aan het werk. Ineens besef ik dat ik mijn mail niet kan versturen. Vreemd. Mijn wifi-verbinding is ook weg. Gebeurt op zich wel vaker: even geen stroom. Ik pak mijn telefoon om een hotspot te maken, zodat de mail toch verzonden kan worden. Ook geen verbinding.
Als je het nieuws een beetje hebt gevolgd, dan weet je misschien waarover dit artikel gaat: de grote stroomstoring in Spanje.
De middag begint met lichte onrust, misschien zelfs irritatie. We zitten voor een wat langere periode in Spanje nu en de stroom valt hier wel eens vaker uit, maar dit keer duurt het écht lang. Normaal kunnen we tenminste nog via onze telefoon online contact maken met de buitenwereld. Na een poos ongemakkelijk heen en weer schuifelen in huis besluiten we maar naar het park te wandelen. Wát is het druk? En wat is iedereen toch ontspannen? Ik weet niet goed wat ik met de situatie aan moet. Een vrouw op straat spreekt me aan: ‘in heel Europa is de stroom uitgevallen’. Mijn hoofd begint te malen. Ik heb nog wat cash, we moeten snel wat eten regelen want wie weet hoe lang dit duurt. Mijn lichaam en brein staan aan: klaar voor actie! Bij de lokale groenteboer kopen we met ons kleingeld wat linzen, komkommer en tomaat, vanavond eten we een gezonde salade!
We lopen over straat en ik merk dat er wat aan het veranderen is in mijn lichaam. Mijn onrust wordt minder. Ik kijk wat meer om me heen. Langzaam begint mijn denken een ander patroon aan te nemen. We praten over hoe blij we zijn dat we niet in een lift stonden, of met de metro aan het reizen waren op dat moment. We vragen ons af hoe het nu eigenlijk in ziekenhuizen gaat en bijvoorbeeld in verzorgingstehuizen. Wat zijn we blij dat we ook sleutels hebben om onze deur open te maken, en niet alleen van die plastic kaartjes die je moet scannen, want die werken op elektriciteit en dan kun je er niet meer in waarschijnlijk.
De kracht van dankbaarheid
Dankbaarheid klinkt vaak als een cliché; een lijstje maken voor het slapengaan, zeggen dat je blij bent met wat je hebt en stilstaan bij de mooie dingen van het leven. Maar dankbaarheid is méér dan dat. Onderzoek na onderzoek laat zien dat dankbaarheid niet alleen je stemming verbetert, maar ook je gezondheid, relaties, veerkracht en algehele gevoel van geluk. Wie regelmatig stilstaat bij dankbaarheid, voelt zich gelukkiger en ervaart meer verbinding met zichzelf en het leven. Fascinerend eigenlijk dat iets zó eenvoudigs zoveel effect heeft. Het ‘beoefenen van dankbaarheid’, zoals psychologen in onderzoek dat vaak mooi benoemen, verandert letterlijk je breinstructuur. Het helpt je focussen op wat wel werkt, op wat er al is, in plaats van alles wat er (even) niet is.
Van frustratie naar verwondering
Het leven biedt ons elke dag grote en kleine frustraties: Een vertraagde bus, een afzegging, de computer (of een collega, haha) die niet doet wat hij moet doen, geen stroom. Het zijn geen rampen, maar wel momenten die iets met je doen. Momenten die je even tot stilstand laten komen, momenten die ervoor zorgen dat je geduld op de proef gesteld wordt.
Deze stroomstoring bracht mij een mooi inzicht. Wat als juist deze momenten ook iets goeds kunnen brengen? Niet door te ontkennen dat het vervelend is wat er nu gebeurt, maar door jezelf ook af te vragen: Wat zie ik nu wat ik anders niet zou zien? Wat kan ik nu voelen, doen of ervaren dat ik anders zou missen? Wat maakt dat ik me normaal niet zo voel?
Misschien is het vaak wel door de complexiteit en de snelheid van het dagelijks leven dat we vergeten hoe bijzonder het is dat alles meestal wel werkt. En daar sta je vaak toch pas bij stil als je beseft hoe het is als iets niet werkt.
Een beetje zoals het spreekwoord ook zegt: je weet pas wat je hebt, als je het kwijt bent.
Een uitnodiging tot verwondering
Dus wat als we deze momenten niet alleen als last zien, maar ook als ingang? Een kans om even stil te staan. Om te voelen wat er wél is.
De volgende keer dat iets niet loopt zoals je wilt – een storing, een gemiste afspraak, een irritatie – denk dan even terug aan dit verhaal.
Niet om jezelf te dwingen positief te zijn, maar om ruimte te maken voor beide: frustratie én dankbaarheid.
Want het mag naast elkaar bestaan.
En wie weet… opent dat kleine moment van verwondering iets groters in jou.
Nieuwsgierig naar meer artikelen over het leven, geluk en psychologische inzichten? Bezoek www.chronischgelukkig.com
Evelien
Sinds kort is Chronisch Gelukkig ook te vinden op Facebook en Instagram – volg de pagina’s voor nieuwe inzichten, tips en herkenning.
Lees hier de vorige column van Evelien
Dit bericht delen:
Advertenties
