[Column] 'Meelkers Malingen': 'Wederom onstuimige tijden’
2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
Zoals mijn mede-columnist, de eerbiedwaardige Carolus, vorige week al schreef, zijn wij plotsklaps van de zomer doorgeschoten naar een tot nu toe vooral natte herfst. In mijn vorige Maling was het de Donau, nu bleek de riolering niet opgewassen tegen de felle buien van vorige week donderdag.
Wij van Nieuws uit Nijmegen ondervonden de grens van het riolering-absorptievermogen aan den lijve op weg naar onze welverdiende kwartaalborrel. Voor het station hadden wij de enkels al nat, bij de oversteek van Kronenburgerpark naar Lange Hezelstraat konden wij slechts met een omweg voorkomen dat wij ook de knieën niet droog hielden.
Zo snel als het wassende water kwam, zo snel was het weer verdwenen. Het heeft veel weg van het huidige politieke klimaat: snel, fel en veranderlijk, kortweg onstuimig. Helaas wel stabiel in het niet vinden van werkbare oplossingen. Het is natuurlijk ook niet gemakkelijk in een tijd waarin wij met meer mensen dan ooit op een nog steeds niet al te groot stukje land wonen. Naast de vele andere marges die zijn wegbezuinigd geldt dit ook voor de ruimte om met elkaar - buiten de priemende ogen van pers en publiek - tot een voor alle partijen acceptabele overeenstemming te komen.
In het nieuwe parkeerplan van de gemeente Nijmegen is er schijnbaar een crisisachtige situatie ontstaan rond het parkeren van de auto in de buurt van je woning. Hier is geen enkele ruimte voor een consensus: weg met je auto. Geen genade voor de 1600 bewoners van de Benedenstad, die flink op hun parkeermogelijkheid dus hun mobiliteit zullen moeten inleveren. Al woon je al jaren met plezier in dit mooie stukje van de stad, de gemeente kent op dit gebied geen genade.
In het begin van de zomer meldde ODRN (de Omgevingsdienst Regio Nijmegen) dat ze door krapte op de arbeidsmarkt niet het gewenste aantal controles kan uitvoeren op vervuilende industrie.
Dit meten met twee maten en het focussen op de burger in plaats van op de grotere spelers zorgt voor een nog verdere achteruitgang van vertrouwen in onze overheid. Ik voorzie een toename in onstuimigheid en waarom ook niet. Van vastgelopen apparaten kun je nog jarenlang veel plezier hebben. Dat kan of door een goedbedoelde tik of door simpelweg om de brij heen te werken. Hoe dan ook, het schept genoeg kansen: frustratie leidt tot motivatie en veel verandering komt van onderaf. Juist ja, van degenen die zich niet gehoord voelen.
Lees hier de vorige column van Meelker
Dit bericht delen:
Advertenties
