2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
Voor veel Nijmegenaren zit de zomervakantie er alweer op. Langzaam aan komt de gebruikelijke drukte op de Nederlandse wegen weer terug.
Het geploeter om al kruipend de oude vertrouwde ietsje drabbige loopbrug de Waal over te steken begint weer. De plicht van school of werk roept. In de staart van de zomer komt iedereen zo langzaam weer in het normale ritme.
Onze regering heeft met de cijfers van het Centraal Plan Bureau de eerste meevaller al binnen. In het centrum van Amsterdam is de overlast door statiegeldverzamelaars nu zo groot dat omwonenden en middenstand er helemaal klaar mee zijn.
Steeds meer wolven raken gewend aan het leven dichtbij de mensen. Zo weet de natuur langzaamaan terrein terug te winnen op ons mensen. Huizenprijzen zijn weer gestegen, dus voor de starters onder ons worden de schaarse woningen nog onbereikbaarder.
Berichten waar wij van alles van vinden. Dat het statiegeldgedoe met de maand meer ergernis en vooral zwerfafval lijkt te veroorzaken is iets waar ik mij allang niet meer over kan verbazen.
In een land waar veel van ons zich zorgen maken over natuur en milieu en inmiddels 18 miljoen mensen wonen, is het met de steeds minder schuwe wolf wachten op confrontaties. Eerst waren het de moeflons, toen schapen, inmiddels is er met regelmaat een hond de klos.
De overheid is te afwachtend en vooral met zichzelf bezig. Hierdoor verdwijnt steeds meer draagvlak. Erger nog: wederom daalt het vertrouwen. Je vraagt je af als ons land vastloopt door zwerfafval en een paar wolven, hoe wij dan de grotere uitdagingen van vergrijzing en toenemende polarisatie het hoofd gaan bieden.
Maar dan het allernieuwste volgens experts: `dagelijks ongewoon gedrag`.
Je gaat je toch afvragen of wij door die paar weken zon niet een collectieve zonnesteek hebben opgelopen!
Lees hier de vorige column van Meelker