Burgemeester Bruls eregast op De Groene BSO

De kinderen van de twee locaties `Beuken` en `Bos` zijn de afgelopen weken druk bezig geweest met het thema Nijmegen. Wat zou er dan mooier zijn als ook de burgemeester ter afsluiting van het project de BSO met een bezoek zou vereren om allerlei vragen te beantwoorden en iets over Nijmegen te vertellen. Daaraan gaf deze graag gehoor.
Vol spanning wachtten de 42 kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 jaar de in de met Nijmeegse kleuren versierde gemeenschapsruimte de komst van de eregast af.
Toen de burgervader, getooid met ambtsketen, binnentrad, een burgemeester loopt immers niet zo maar naar binnen, maar treedt binnen, werd het eventjes heel stil.
Ook maar eventjes, want Hubert Bruls, liet alle deftigheid direct varen en ontpopte zich als een gemoedelijke empathische schoolmeester die heel goed kon luisteren en ongedwongen op ooghoogte met het jonge volkje omging. Alle `moeilijke woorden` had hij op het stadhuis achtergelaten. Het ijs was binnen enkele minuten gebroken.

Trots presenteerden de kleuters hun geknutselde maquettes van Nijmeegse eyecatchers zoals de Stevenskerk, de Waalbrug, het stadhuis, een heel groene speeltuin en een kattenhotel die nog ergens moeten komen. De impressie van een vernieuwd Goffertstadion had zijn speciale aandacht. Hoogstwaarschijnlijk heeft zijn visie op de nieuwbouwplannen hiermee een geweldige boost gekregen.

Daarna konden de kinderen hun zelfbedachte vragen op de burgemeester afvuren. Vragen over Nijmegen, zoals hoeveel bruggen heeft Nijmegen, hoeveel speeltuinen zijn er, wat is de grootste rotonde, hoeveel inwoners heeft Nijmegen, hoe komt de stad Nijmegen aan de kleuren rood en zwart en waarom en wanneer is de spoorbrug gebouwd. Daar was goed over nagedacht. 
De burgemeester gaf ruiterlijk toe dat hij ook niet alles wist. Maar hij had zijn huiswerk goed gedaan en het nodige opgezocht. Hij kon zowaar over al deze dingen een verhaaltje vertellen.

Ook over zichzelf. Hij is 56, is getrouwd en heeft twee dochters en twee honden en kijkt graag naar voetbal. NEC, VVV Venlo en Liverpool zijn favoriet. Van Vitesse, Barcelona en Juventus heeft hij niet zo`n hoge pet.

Natuurlijk ontbraken de vragen over zijn werk niet. Noa wilde weten hoe lang hij al burgermeester was. `Op 21 mei 10 jaar`, antwoordde de burgemeester. Dus eigenlijk een mooie gelegenheid voor een feestje. Geduldig legde hij vervolgens uit hoe hij burgemeester is geworden en wat hij zo mooi aan Nijmegen vindt; `Een gezellige mooie stad met heel veel verschillende mensen en heel veel groen.`
Jarie, een politicus in de dop, wilde weten wat de voor- en nadelen van het werk als burgemeester zijn. `Het is heel veel en meestal leuk werk en je leert ook heel veel mensen kennen, maar omdat zo veel mensen je kennen, worden er ook vaak lelijke dingen over je gezegd, vooral op de sociale media.` 

De in het oog springende ambtsketen ontlokte ook de nodige vragen.
`De ambtsketen van de burgemeester is altijd gemaakt van zilver en de medaille met stadswapen van email. Op de achterkant staat het wapen van de koning, omdat je burgemeester van een Nederlandse gemeente bent. De keten is geen persoonlijk eigendom en gaat over van de ene op de andere burgemeester. De keten mag alleen gedragen worden in de eigen gemeente en alleen tijdens officiële gebeurtenissen, zoals hier bij jullie en tijdens de vergaderingen van de gemeenteraad. En dan nog bij iets anders. Wie weet het?`
Dat wist niemand.
`Bij brand. Want vroeger had de brandweer geen uniformen of speciale kleding en dan moest de burgemeester die iedereen herkende aan zijn keten er voor zorgen dat er niemand in de weg liep.`
De kinderen keken naar Bruls met zijn zware ambtsketen en konden zich dat heel goed voorstellen.

`Geldt dat ook voor uw ring`, wilde een wijsneusje weten. `Nee, dat is mijn trouwring en die hoort bij mij en mijn vrouw en die wil ik niet inleveren`, was het antwoord.

Tenslotte lazen de kinderen nog een verhaaltje voor uit een zelfgeschreven boek en kreeg de burgermeester twee cadeautjes, een geknutselde groene boom en een schilderij ter herinnering aan zijn bezoek. De burgemeester beloofde dat die een speciale plaats in zijn werkkamer zouden krijgen. 

Met de traktatie van de burgemeester, biologische sapjes, kwam er een einde aan deze unieke les burgerschapsvorming.

---

Dit bericht delen: