[column] LS Draaien maar

Nederland heeft sinds maandag weer een missionair kabinet. Een kabinet met een duidelijke missie en visie, dus duidelijke plannen voor de toekomst met heldere doelen en de manier waarop die gehaald moeten worden. En dat alles onder de bezielende leiding van minister-president Rutte die twee jaar geleden nog zei dat visie iets is als een olifant die het zicht belemmert. Hij had later wel spijt van die woorden. Draaikont!

Maar goed, er is lang genoeg gesteggeld over missie en visie en we geven de meisjes en jongens het voordeel van de twijfel. `Ik heb er zin an, at your service`, spraken ze ieder in eigen woorden Pim Fortuyn na, voordat ze argeloos hun posities innamen in het Haagse politieke caroussel. Mallemolen is trouwens een beter woord. Waar ze als reizigers op die gebutste mallemolen terecht komen is al eerder bedisseld. Stoer als ze zijn, wilden ze allemaal wel op een steigerend briesend paard, maar voor je het weet kukel je er af en bijt je in het stof.

Dus is voor Wopke Hoekstra het vliegtuigje gereserveerd. Dat moet hij wel delen met ene Liesje Schreinemacher die meevliegt voor buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking. Dilan Yesilgöz stapt in de politieauto met permanent zwaailicht en loeiende sirene. Kajsa Ollongren kruipt in een groene tank met een ratelend machinegeweer en hoopt dat ze daarmee niet naar Oekraïne hoeft. Ernst Kuipers voelt zich helemaal thuis in het doorgezakte ziekenautootje. Rob Jetten krijgt de brandweerauto toegewezen. Als minister voor klimaat en energie zal hij heel wat brandjes moeten blussen.

Arme Carola Schouten, minister voor armoedebeleid en pensioenen. Zij moet het doen met een aftands fietsje, zo'n doordraaiertje zonder remmen en versnellingen. De tractor is voor Henk Staghouwer en Christiane van der Wal voor natuur en stikstof moet op de koe. De rest van de club zit in de bus of zonder autogordels in gammele cabrioletjes. Daar tussendoor lopen met een groot meetlint Mark Harbers van infrastructuur en Hugo de Jonge voor volkshuisvesting. Hugo krijgt van alle kanten het dringende advies zijn modieuze schoentjes in te ruilen voor zevenmijlslaarzen. Dan gaat het allemaal wat sneller.

Uiteraard zit een zuinige Sigrid Kaag nors achter de kassa duimen te draaien en is Mark Rutte de joviale spullenbaas die luidruchtig aan de bel trekt. Op zijn commando 'draaien maar' zet zijn mallemolen zich deze week voor de vierde keer knarsend in beweging. Geruisloos gaat het warmdraaien niet. Alhoewel de olie in de machine is ververst, zit er nog heel wat oud zand tussen de raderen. Op de achtergrond geeft het trommeltje van het orgel met strakke roffels tempo en richting aan. Helaas voor Mark wordt dat trommeltje vooral bespeeld door een lastige oppositie waardoor het tempo regelmatig wordt verstoord. Ook de richting van de politieke mallemolen staat eigenlijk van te voren vast: je blijft in een kringetje ronddraaien. Vooruitkomen is moeilijk, al helemaal als de reizigers onderling stevige meningsverschillen hebben of de mallemolen nou rechtsom of linksom moet.

Voor onze spullenbaas is dat geen enkel probleem. Zolang zijn attractie kan blijven draaien, waait hij met alle winden mee. En laten we eerlijk zijn, zonder die spullenbaas draait er momenteel helemaal niks. De hoop is dat de nieuwe ploeg door al dat gedraai niet het evenwicht verliest en daarmee het contact met de samenleving volledig kwijtraakt.

Vol verwachting kijkt Nederland uit naar de coronapersconferentie van komende vrijdag; voor de eerste keer met Ernst Kuipers. Hij kan in zijn nieuwe rol niet meer alleen kijken naar de ziekenhuis- en IC-capaciteit. Het is voor de meeste Nederlanders niet meer uit te leggen waarom Nederland als enige land in Europa gebukt gaat onder een strenge lockdown. De besmettingscijfers rijzen weliswaar de pan uit, maar het aantal ziekenhuisopnames daalt. Het is nog maar de vraag of die door Omikron zullen stijgen. Niemand die het echt weet.

De middenstand heeft het erg zwaar. Winkels en kroegen zijn gesloten, maar zelfs de meest brave burgers wippen de grens over om daar naar hartenlust te shoppen of vertier te zoeken.

Vorige week heeft jullie Carolus dat ook weer eens gedaan. In het kleine Kranenburg is een enorm winkelcomplex gebouwd met drie nieuwe megasupermarkten. Er was geen parkeerplaats meer te krijgen. Om te kunnen tanken moest je ruim twintig minuten in de rij. Maar het scheelt wel 35 cent per liter.

Dat heeft trouwens niets met corona te maken, maar met veel lagere prijzen voor levensmiddelen en de alsmaar groter wordende accijnsverschillen op benzine, drank en tabak. Zeg maar, ongezonde dingen die het leven wel leuker maken en waarvan onze verzuurde politici zich steeds meer wegdraaien. Waar blijven verdomme onze Bourgondiërs?
De grens met Duitsland en België is 1027 kilometer lang en vanuit onze oostelijke en zuidelijke provincies in korte tijd te bereiken. Net over die grens ontstaan overal Kranenburgjes.
Sigrid Kaag zou zich eens achter de oren moeten krabben of ze deze financiële aderlating wel wil. Ik ben bang dat Nederland voor haar bij de Randstad ophoudt.

In Kleef draaien de winkeliers en restauranthouders als een tierelier. Op vertoon van je coronabewijs ben je overal meer dan welkom: 2G of 2G + en een mondkapje zijn voor de Nederlanders geen enkel bezwaar.
Kijk, dat gun je onze eigen ondernemers toch ook. Ben benieuwd of Rutte en Kuipers vrijdag met een draaiboek voor een uitweg komen of opnieuw om de hete brei heen draaien.

In onze stad is het oorverdovend stil en draait er door het leven in lockdown haast niets meer.
Het is zoals het is. Hubert Bruls blijft burgemeester, NEC staat keurig op plaats 9 in het linkerrijtje en de carnavalisten houden nog alle opties open. De optie van een polonaise om de keukentafel lijkt me het meest waarschijnlijk.

Voorlopig draai ik mijn dagelijks rondje op Heumensoord of de Hatertse Vennen. Het rondje in de kroeg zit er voorlopig niet in.

Carolus

Meer columns lezen van Carolus? Lees hier de voorgaande column. 

---

Dit bericht delen: