[Column] Dè es so! Geen woning, geen honing

Gelukkig voor Trix was haar inhuldiging in 1980 geen voorbode voor haar latere populariteit, aangezien op de achtergrond van de feestelijkheden de grootste rellen in de Nederlandse geschiedenis in vredestijd plaatsvonden.

Een reden voor de oproer was een combinatie van woningnood en langdurige leegstand. Jongeren zonder woonruimte pikten het niet meer en kraakten leegstaande panden. De kraakbeweging was geboren. De irritatie over speculaties met panden en de renovatie van twee paleizen ten behoeve van de kroningsceremonie droegen verder bij aan de onvrede. Het gevolg was dat er op de kroningsdag niet enkel en alleen confettibommen afgingen.

Anno nu, is er helaas qua woningnood weinig veranderd ten opzichte van de tachtiger jaren. Dat uitgerekend een telg uit diezelfde vorstelijke familie, vernoemd naar zijn omstreden opa, eveneens in opspraak is geraakt, is saillant te noemen. De 349 panden (!) die prins Bernard jr. alleen al in onze hoofdstad bezit, maken hem een van de grootste particuliere pandjesbazen. Ton ‘terminator’ Hendriks is er niks bij. Je zou er boos van worden. Met deze formule verstapt de ‘pandjesprins’ zich moreel maximaal en is hiermee tevens een schakel in het accelererende, schrijnende woningtekort waarmee ons land te kampen heeft.

Een woningtekort dat Nijmegen helaas ook kent. Vanwege de huidige, exorbitante vraagprijzen maken startende huizenkopers nog nauwelijks kans zonder een extra zak met geld mee te brengen. Overbieden is tegenwoordig meer regel dan uitzondering. Daarnaast is de gemiddelde wachttijd van veertien jaar voor een huurwoning eveneens bedroevend te noemen. Tenslotte heeft de race naar een studentenkamer zich van scheurbriefjes in de kroeg verplaatst naar LinkedIn, alwaar ouders hun netwerk aanspreken om kindlief van een kot te verzekeren.

En dat terwijl Abraham Maslow met zijn wereldberoemde vijflaagse piramide, de ordening van universele, menselijke behoeftes al zo mooi wist te duiden. Volgens hem streeft de mens pas naar behoeften hoger in de hiërarchie, nadat de lager geplaatste behoeften bevredigd zijn. Zodra de eerste levensbehoeften van zuurstof, voedsel en water vervuld zijn, gaat de mens op zoek naar veiligheid en zekerheid. Een concreet voorbeeld hiervan is het hebben van onderdak.

Wellicht kunnen de pandjesbazen die zich hoog en droog bovenin de piramide van Maslow bevinden eens tot de realisatie komen dat iets minder in hun geval ruimschoots genoeg is. Barmhartigheid begint bij jezelf.

Houje


Meer columns van Nathalie lezen? Lees hier de voorgaande column.

---

Dit bericht delen: