Er vonden verschillende interviews op het podium plaats waarbij met name het interview met Hans Verhoeven, LHBTI-activist en organisator van de Amsterdam Gay Pride, indrukwekkend te noemen was. Hij onderstreepte de woorden van onze burgemeester Bruls die kort daarvoor het openingswoord voerde en benadrukte dat er nog steeds veel winst is te behalen is in de emancipatie voor de LHBTI-gemeenschap. Burgemeester Bruls kreeg na afloop van zijn praatje uit handen van Sander Ederveen, projectleider van Stichting Roze Woensdag, symbolisch een Roze Woensdag Vierdaagse poppetje. Een cadeautje dat eenieder krijgt wanneer hij de Stichting financieel wilt steunen. De Stichting is namelijk afhankelijk van vrijwilligers, giften, donaties en sponsoring, dus extra hulp is zeer gewenst.
Het levendige voorbeeld van hoe niet vanzelfsprekend het kunnen houden van een Pride Walk is, werd verduidelijkt aan de hand van een recente ervaring van Hans in Georgië. Daar werd een Pride Walk gecanceld, omdat er teveel dreiging kwam vanuit verschillende hoeken. De zondagavond voor de geplande mars, werd de uitgestippelde route door duizenden mensen geblokkeerd. Daarnaast vonden er geweldsincidenten plaats waarbij maar liefst 55 journalisten gewond raakten. Elf van hen bevinden zich nog in het ziekenhuis en een heeft het geweld niet overleefd. Dit verhaal wekt volgens Hans wellicht de suggestie dat een meerderheid van de Georgische bevolking er zo over denkt. Het tegendeel bleek echter kort daarna, toen een oproep van een individu om met een regenboogvlag bij het parlementsgebouw te gaan staan viraal ging en maar liefst door 7.500 sympathisanten werd beantwoord. Dat er desalniettemin winst te behalen is, is echter zonneklaar. Momenteel hebben maar liefst 72 landen nog een antihomo-wetgeving. Hans’ vurige wens is dan ook dat dit aantal gestaag afneemt. Daarbij is het belangrijk dat de dialoog wordt aangewakkerd.
Na dit indringende verhaal droeg de nachtburgemeester van Nijmegen, Cees de Beer, een indrukwekkend gedicht voor, genaamd ‘Stand van het regenboogland’. De voordracht in combinatie met de akoestiek van de St. Stevenskerk zorgde ervoor dat de woorden luid binnenkwamen bij de toehoorders.
Na de ietwat stevige kost van het interview met Hans en de voordracht van Cees, kwam Erik Persoon, ruim zeven jaar actief als vrijwilliger voor Stichting Roze Woensdag, aan het woord. Hij nam plaats op het podium, samen met hond Bob, die voor de gelegenheid een roze sjaal droeg. Erik gaf aan dat hij zelf veel baat heeft gehad bij Roze Woensdag. Het bijwonen van een van die Roze woensdagen zorgde er destijds voor dat hij zelf uit de kast kwam. Op de vraag waarom deze dag gevierd moet worden, geeft hij aan dat ‘dankzij Roze Woensdag mensen echt durven te zijn wie ze zijn.’
Na de nodige corona instructies strekten de bezoekers hun benen en vervolgden al dan niet kleurrijk uitgedost te voet een route door de stad, eindigend in het Valkhofpark. Waarbij de leus: ‘Klap voor Roze Woensdag’ iedere keer enthousiast werd beantwoord door het kijkende publiek!