[Column] LS Van links naar rechts

Van onze redactie
16 juni 2021
Nederland juicht. Nederland gaat los. Nederland viert feest en hoe! Dolle, dwaze dagen, er is geen houden meer aan; van links naar rechts, met of zonder juichcape met een oranje gezicht of het lijf volgeplakt met Hollandicons. Straten en wijken kleuren oranje, daar gaat `ie weer, van links naar rechts.
We hebben redenen genoeg. Eindelijk is het zomer met de eerste hete dagen, eindexamenkandidaten zijn geslaagd, de hockeymannen- en -vrouwen zijn Europees kampioen geworden en we hebben de eerste spannende wedstrijd in een zinderende Arena toch maar mooi van de Oekraïne gewonnen. De leeuw brult weer. Willem Alexander en Maxima brulden mee. Dochterlief Amalia heeft haar vorstelijke uitkering voorlopig niet nodig en alles is daarmee vergeten en vergeven. We houden van Oranje, we zijn Oranje. De vlag kan uit! Van links naar rechts.

Vooral ook, omdat haast alles weer volkomen normaal is. De terrassen zitten vol, barbecuewalm en vrolijk gelach stijgt op uit menig tuin en de alcohol is niet aan te slepen. De nog bestaande beperkingen nemen we voor lief. We laten ons testen, hebben nog steeds een mondkapje onder handbereik en houden ons keurig aan de anderhalve meter en het aantal bezoekers. Nou ja, …..keurig? Probeer maar eens verantwoord te juichen als na spannende momenten met ingehouden adem het winnende doelpunt valt. Een kniesoor die dat soort aanwijzingen nog serieus neemt.

Steeds meer mensen worden geprikt. Voor zaterdag 26 juni zijn de volgende versoepelingen al aangekondigd en ondertussen boeken we weer massaal vakanties naar het buitenland. Diederik Gommers doet niet meer mee aan talkshows en Hugo de Jonge schrijft zijn overwinningsspeech. Corona lijkt overwonnen, zoals beloofd. Hij mag weer: van links naar rechts.
De Jonge en zijn hele CDA hebben zo`n juichmoment hard nodig. Daar hebben ze het juichen de laatste tijd wel verleerd. Daar overheerst na een nieuw hoofdstuk in `Omtzigt-gate` een complete grafstemming, met meer vrees dan hoop op een goede afloop.

Ik hoop van ganser harte dat het voor De Jonge en Rutte niet net zoals vorig jaar een zaak wordt van `vogeltje wat zing je vroeg`. Toen de zomer zich aandiende, verklaarde de politiek corona voor overwonnen, ging op vakantie en werd eind september wakker in een nachtmerrie. Zo`n fout zal het kabinet niet meer maken. Nederland gaat weloverwogen stapsgewijs van het slot.
Maar of het volk daarin meegaat is maar de vraag. Dat wil maar een ding: zo snel mogelijk weer helemaal `normaal` en met z`n allen van links naar rechts.
Dat een middelbare school vanwege verschillende besmettingen alweer iedereen naar huis heeft gestuurd, Boris Johnson de aangekondigde versoepelingen in Engeland met een maand heeft uitgesteld en de Indiase Deltavariant ijverig op zoek is naar gaatjes om Nederland binnen te glippen, willen de meesten niet horen.

Eén van Rutte’s voorgangers liet zich zo trouwens wel meeslepen. Ik neem jullie even mee in de geschiedenis, naar Dolle Dinsdag op 5 september 1944. Op 3 september deden - na vier jaar oorlog en ellende - allerlei geruchten de ronde dat de geallieerden na de landing in Normandië razendsnel in aantocht waren. Brussel en Antwerpen waren al heroverd en Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en de rest van Nederland zouden in no time volgen. In het hele land werden in een euforische stemming het rood-wit-blauw en het verboden oranje tevoorschijn getoverd en met een voor de bevrijding bewaarde fles jenever klaargelegd voor de volgende dagen.
Daags erna zond Radio Oranje vanuit Londen een toespraak van minister-president Gerbrandy uit met de boodschap dat de geallieerden de Nederlandse grens waren overgestoken en oprukten naar het noorden. Maar dat stond niet in zijn tekst. Daarin stond dat de geallieerden de grens naderden.
Gerbrandy ging mee in de euforie en streepte met zijn vulpen `naderen` door en veranderde dat in `overschreden hebben`. Dus dinsdag 5 september was het feest. Nederland kleurde oranje, ging de straat op en vierde de bevrijding veel te vroeg. Maar de Duitsers waren er nog wel degelijk. Een kleine twee weken laten begon Operatie Market Garden. Voor de bevrijding van Noord-Nederland was dat een brug te ver. De daaropvolgende hongerwinter kostte zo`n 20.000 mensen het leven.

Voorzichtigheid bij het doen van officiële mededelingen is dus geboden. De Jonge en vooral Rutte weten er inmiddels alles van. Links-rechts zwabberbeleid en terugkomen op versoepelingen pruimt niemand meer.

Ook in Nijmegen kan er weer meer. Het Mout Bierfestival, Roosje in het Park, het Valkhof Festival en de Zomerkermis staan al in de steigers. Er worden volop plannen gesmeed om ook van de Zomerfeesten te redden wat er nog te redden valt. Wat dat betreft is burgemeester Bruls hartstikke duidelijk. Alleen op volledig af te sluiten terreinen is er wat mogelijk. Het open karakter van de Zomerfeesten, waar elke activiteit voor iedereen altijd toegankelijk is, maakt nog veel onmogelijk. Dat valt niet te controleren. De ordehandhavers en hulpdiensten verdienen ook wat rust. Gelijk heeft’ ie. De politie heeft het sowieso al druk genoeg met `normale` zaken als autobranden, gestolen motorkappen en toenemende inbraken. En natuurlijk met de blijvende en uiterst hinderlijke overlast die niet Nijmeegse jongeren op de Waalkade veroorzaken. Om deze straatterreur tegen te gaan moest diezelfde Waalkade al voor het gemotoriseerde verkeer worden afgesloten. Als dit niet helpt heb ik daarvoor misschien een uiterst werkzame oplossing.

Nijmegen had ooit een prachtig stadsorgel dat luistert naar de naam De Korsikaan. Niet zomaar een draaiorgeltje, maar een heus concertorgel dat de beroemde Duitse orgelbouwer Carl Frei in 1973 voor Nijmegen bouwde. De benodigde 60.000 gulden werden met dubbeltjes en kwartjes door de burgerij bij elkaar gesprokkeld.
Orgelman was de altijd goedgemutste Henk Kors, die als `zingende orgelman` voor heel wat plezier in de binnenstad zorgde. Dat plezier duurde precies elf jaar. In 1984 klaagde een aantal binnenstad-ondernemers over de `herrie` en begonnen een negatieve publiciteitscampagne. Deze vonden een gewillig oor bij de toenmalige plaatselijke politici, met als gevolg dat orgel en orgelman zich uit het centrum terugtrokken. De bevolking is daarover trouwens nooit iets gevraagd. De Korsikaan speelt sindsdien in binnen- en buitenland, behalve in Nijmegen.
Op 31 mei overleed Henk Kors. Het zou een prachtige postume erkenning voor hem zijn als ons huidig gemeentebestuur de terugkeer van De Korsikaan naar Nijmegen regelt. Laat dan bij voorkeur de melodieuze klanken van het orgel van links naar rechts uitwaaien over de vergroende Waalkade en het nieuwe Waalfront. Ik garandeer dat de Waalkade daarmee uitgroeit tot een internationaal bekende toeristische attractie: `New city, old vibes`.

En één ding is zeker. Het probleem met de straatschoffies en dealertjes is opgelost. Ze stuiven voorgoed weg naar links en naar rechts. Zo allergisch zijn ze namelijk voor oer-hollandse draaiorgelmuziek.

Carolus


Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column.

Luister de column als podcast:

Dit bericht delen:

Advertenties