[Column] LS Liegen

Carolus
5 mei 2021
Jarenlang organiseerde de Knotsenburgse Academie voor Carnavalisten, het KAC, het zogenaamde leugenfestival.
Op deze `dag van de leugen` vertelden deelnemers gedurende 11 minuten een compleet verzonnen verhaal. Niet zomaar leuterkoek, maar een goed opgebouwd samenhangend betoog met een inleiding, kern, en conclusie. Het mocht gaan over de actualiteit, natuurverschijnselen, de geschiedenis, eigenlijk over van alles. Behalve over de kerk, politici en de politiek, want die waren sowieso niet geloofwaardig. Het verhaal moest verder origineel zijn, humor hebben, aannemelijk zijn en vooral helemaal uit het hoofd worden verteld. Na 10 minuten ging er een rood lampje branden en één minuut later maakte de pedel van de `Kacademie` met `hoera est` er een onverbiddelijk einde aan.
Deemoedig trad de deelnemer dan voor `De Hoge Raad van de Leugen`, de jury, bestaande uit deskundige Nijmeegse verhalenvertellers en professionele duimzuigers. Het oordeel werd in ontvangst genomen door middel van scheppen zout in een kommetje. De `waarheid` moet je immers altijd met een korreltje zout nemen. Degene met de grootste hoeveelheid zout won en kreeg de wisseltrofee: een prachtig bronzen beeld van Pinokkio met een hele lange neus. Hij of zij kreeg tevens een ereplaats op de Nijmeegse Leugenbank.

Het leugenfestival was een groot succes. Vooral omdat de deelnemers altijd als uiterst integere en betrouwbare leden van de samenleving werden gezien die in hun dagelijks leven allerminst als leugenaars werden bestempeld. Logen zij dan verder nooit? Natuurlijk wel. Volgens wetenschappelijk onderzoek liegt elke mens gemiddeld zesmaal per dag; mannen iets vaker dan vrouwen, maar we liegen allemaal en elke dag opnieuw. Sollicitatiebrieven puilen uit van de leugens en in 9 van de 10 sollicitatie- en datinggesprekken wordt gelogen alsof het gedrukt staat. Fake News ontwricht inmiddels de hele maatschappij.

`Gij zult niet liegen`, staat er in de bijbel. Overigens staat diezelfde bijbel vol met leugenachtige figuren die uiteindelijk heel goed terecht komen. Het boek draagt zelfs excuses aan wanneer je juist wel mag liegen. Snapt u het nog?
Liegen is slecht, houden we onze kinderen voor en we hebben er last van als we het zelf doen. Afgezien van schuldgevoel moet je over een goed geheugen beschikken om te onthouden wanneer je tegen wie over wat gelogen hebt. Maar liegen zit toch klaarblijkelijk in de aard van het beestje. Liegen doe je nooit, maar altijd en overal de waarheid vertellen is ook niet zo handig. Vervolgens reageren we met een opgestoken vingertje ontdaan als iemand anders op een leugen betrapt wordt. Liegen is in onze cultuur nog erger dan de reden waarom er gelogen wordt.

Mensen die liegen, verliezen ons vertrouwen. Mark Rutte weet er alles van. Die zit al geruime tijd vastgelijmd op de Haagse Leugenbank en hoopt er ooit nog vanaf te komen.
Hetzelfde geldt voor roddelen. Dat doe je ook niet. Je hebt het niet over anderen die er niet bij zijn en zich niet kunnen verdedigen. Maar ook dat gebeurt elke dag overal.
Ik heb heel wat managementvergaderingen bijgewoond waar een `vlootschouw` op de agenda stond. Eén voor één werden de medewerkers uitvoerig besproken en getaxeerd naar hun waarde voor de organisatie. Voor het management waren dat waardevolle besprekingen. Als in een schaakspel kon je dan de poppetjes in de meest optimale positie schuiven. Die taxatie was niet altijd even objectief en de bewoordingen die gebruikt werden waren niet altijd even subtiel. De woorden `functie elders` en `sensibiliseren` heb ik nooit gehoord, maar o wee degenen die niet helemaal of helemaal niet in het uitgezette straatje pasten. Ik heb trouwens nooit notulen van die bijeenkomsten gezien. Iedereen maakte wel ijverig eigen aantekeningen.

Vertrouwen hebben in elkaar is het cement waarmee onze samenleving is opgebouwd. Vertrouwen betekent heel simpel geloven dat iemand anders eerlijk is, of dat iets goed zal gaan. Het vertrouwen in de overheid heeft door de toeslagenaffaire een ongenadige deuk gekregen. Het vertrouwen in politici evenzeer. We vertrouwen erop dat de regering het land zo goed mogelijk bestuurt en de tweede Kamer wetsvoorstellen goedkeurt en vooral de regering controleert. Daarvoor zijn ze als volksvertegenwoordigers gekozen. Zo staat het in de grondwet. En dat heeft helemaal niets te maken met de partij waarvoor je in de Kamer zit. Renske Leijten en Pieter Omzigt pakten die controlerende taak buitengewoon serieus op, werden vervolgens van alle kanten tegengewerkt, en braken een beerput aan `ongekend onrecht` open.

Het maakt echter heel wat uit bij welke partij een lid van de Tweede Kamer hoort. Alhoewel er geen letter over politieke partijen in de grondwet staat, maken zij in ons systeem al zo`n honderd jaar de dienst uit.

De coalitiepartijen leveren samen de regering. Meestal hebben zij de meerderheid in de Kamer; 76 of liefst meer zetels. De fractieleden van die partijen in het parlement worden geacht de wetsvoorstellen en het beleid van hun ministers te steunen en zich loyaal op te stellen. Doen zij dat niet dan zijn het lastpakken en worden ze gesensibiliseerd. Het overkwam Pieter Omzigt, met als gevolg dat hij nog steeds ziek thuis zit.
Volgens De Gelderlander is Hans van Hooft onze plaatselijke Pieter Omzigt. Hij maakt deel uit van de Nijmeegse coalitie en laat zich absoluut niet sensibiliseren door andere coalitiepartijen, zijn eigen partij de SP, of wie dan ook.

Oppositiepartijen zorgen voor het echte politieke vuurwerk. Dat wordt ook van ze verwacht. Meestal is het doel om stuivertje te wisselen en zelf regeringsmacht te krijgen. Vroeger gebeurde dat op een beschaafde manier door met goede argumenten en betere voorstellen te komen. Tegenwoordig wordt door sommige politieke partijen echt alles uit de kast gehaald. Enige vorm van beschaving is vaak ver te zoeken. Laster, halve waarheden, regelrechte leugens en ordinaire scheldpartijen worden de Kamer in geslingerd en via de tv, sites en twitter razendsnel onder het volk verspreid. Politici vertrouwen elkaar onderling al lang niet meer. Nog erger is het dat veel burgers het vertrouwen in onze politici verliezen en dat de hardste schreeuwers onder hen steeds meer gehoor vinden.

Wat moet je met een partij die eergisteren op een affiche met de vrijheidsfakkel van het Nationaal Comité 4 en 5 mei verkondigt dat onze vrijheid in 2020 door de coronamaatregelen ten grave is gedragen? Het affiche is een regelrechte belediging voor de inmiddels 18.000 coronadoden, hun familieleden en alle mensen in de zorg die hun uiterste best doen om dit aantal niet te laten stijgen.
Dit affiche is vooral een belediging voor de 310.000 Nederlanders die het leven verloren, waaronder 104.000 Joodse medeburgers die fabrieksmatig in de vernietigingskampen werden vermoord. Al het overige leed liet tientallen jaren diepe sporen na. Na vijf jaar aan bezetting en terreur sneuvelden alleen op Nederlands grondgebied 13.000 geallieerde militairen voor het terugkrijgen van onze vrijheid.

Door die zwaarbevochten vrijheid mogen nu dit soort affiches en andere vuilspuiterij worden verspreid. Door dit soort giftige leugens kwam er vanaf 1933 in Duitsland een einde aan de vrijheid.
Het vervolg is bekend. Ik hoop dat de geschiedenis zich niet herhaalt.

Het is vandaag bevrijdingsdag. Vier de Vrijheid en zorg ervoor dat we dat kunnen blijven doen!

Carolus

Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column.

Luister hier de column als podcast.

Dit bericht delen:

Advertenties